steungroepje blessure

Ik doe ook mee, helaas afgelopen Maart in botsing gekomen met een boom in gelände. En hierbij alleen mijn achterste kruisband afgescheurd. Heb nog wel een weekje door kunnen snowboarden. Nu tot Juli fanatiek met de fysio en 30 km per dag fietsen. En dan kijken of het ergens is aangehecht, zo niet dan toch operen en 12 maanden revalideren. Erg klote aangezien het ook mn werk is en ik nog enkele weken in de sneeuw had gepland!

Nou, mijn operatie is nu ruim een week geleden uitgevoerd en dat viel nog vies tegen.
Ze hebben toch een gedeelte van mijn hamstring gebruikt als vervanging voor mijn voorste kruisband. Verder een gedeelte van mijn meniscus verwijderd en wat kraakbeensplinters weggehaald.
Ik kon de hele operatie meekijken op een scherm, heel interessant!

Helaas was er een complicatie bij de ruggeprik en is mijn zenuwstelsel overprikkeld geraakt waardoor ik enorm veel pijn had. Ik heb tot gisteren zwaar onder de morfine gezeten en verkeerde een beetje in zombie-stand :)
Nu gaat het de goede kant op en merk ik dat ik weer een beetje kan belasten. Volgende week beginnen met fysio.
Wel mijn brace nog om omdat mijn binnenste kruisband ook afgescheurd was en die nog niet voldoende is hersteld.

We gaan vol goede moed verder!!

Volhouden ;)… meer kan je niet doen!

Wel balen Margriet dat het allemaal toch nog tegen viel. Hopelijk gaat het vanaf nu echt beter en ben je snel weer een beetje op de been.

Hi @Magriet.
Ik heb vaak aan je gedacht en me afgevraagd hoe het met je ging. Wat een pech dat je toch nog zo veel pijn hebt gehad. Hopelijk gaat het verdere herstel zonder problemen. Sterkte!
@Esther44, Hoe gaat het met jou?

@Margriet,
Hoe gaat het nu zo’n 6 weken post ok?
Ik heb mijn FDO test net gehad en ben gisteren bij de orthopeed geweest. Lopen gaat al wel weer redelijk maar door het slechte lopen in de eerste paar weken is een oude kwaal weer om de hoek komen kijken (slijmbeursontseking in de heup die ik heb overgehouden van een val met een paard). Orthopeed geeft nog steeds aan dat hij de noodzaak van een operatie niet inziet. Zo vastbesloten als ik was in het begin om het te laten doen zo terughoudend ben ik nu eigenlijk. Wil niet meer constant met mijn knie bezig zijn. Merk dat ik er erg moe van begin te worden. De tijd zal het leren helemaal als de fysio gelijk gaat krijgen…hij zei nl dood leuk dat hij skien afraadt. Nu eerst maar even wat anders en even lekker op vakantie!
Ik hoop dat het met jou goed gaat en Esther44 dat hoop ik voor jou natuurlijk ook net als alle ander mensen die met een blessure rondlopen.

hallo, ben ik weer eens even…
Het gaat heel goed!!! Wow wat een stevigheid in mijn knie teruggekregen met mijn nieuwe kruisband.
Maar wel heel veel fysio en oefenen…Ik fiets nu 3 keer daags zo’n 5 kilometer op de home-trainer, 3 keer per dag proberen mijn oefeningen te doen en dan nog 2 a 3 keer per week naar fysio voor krachttraining…ben er dus lekker druk mee…maar dat had ook gemoeten als ik niet geopereerd was denk ik…
Ik loop ondertussen weer vrij soepel, kan mijn knie weer redelijk buigen en loop en fiets zonder brace…ook al weer op mijn eigen fiets gefietst, bijna geen pijn meer, kan weer traplopen enz…
Al met al dus toch blij met de operatie!!

Hoeveel fysio heb jij nu nog Ebo14 ? Want jij zult toch ook nog wel oefeningen moeten doen om je spieren te versterken?
En Esther en Dennis, hoe is het bij jullie???

Ik vrees alleen wel dat wintersporten er februari 2016 nog niet inzit…begin ook te twijfelen of ik het nog durf…ik zou wel graag willen…nou ja…de tijd zal het leren…

Hoi Ebo14 en Margriet
Leuk om te horen hoe het met jullie gaat. Met mij gaat het langzaam beter. Ik kan een max 100 meter lopen zonder krukken maar dat is al heel wat! Bij de controle vorige week in het ziekenhuis bleek dat er nu eindelijk sprake was van nieuwe botgroei. Gelukkig want dat duurde wel erg lang. Ik heb nog best veel pijn en de wond aan mijn been is nog open maar alles gaat langzaam maar zeker iets beter. Ik kan weer autorijden in een automaat en fietsen gaat ook goed. Ik ga meerdere keren per week naar de fysio en de sportschool. Het enige waar ik me wel veel zorgen over maak is dat het lijkt alsof mij been niet recht staat. In het ziekenhuis kunnen ze geen uitsluitsel geven en zal eind van het jaar bekeken worden of ik volgend jaar ( naast dat de pennen eruit moeten) een nieuwe operatie krijg om het been weer recht te zetten. Dat zou ik een kleine ramp vinden want dan breken ze het weer opnieuw en kan ik weer opnieuw revalideren. Maar dat zie ik later wel maar als ik zo zelf naar mijn been kijk staat het echt scheef.
Ik ga ook eerst maar gewoon op vakantie deze zomer naar Italie. Heel actief zal ik niet zijn ( ben ik normaal wel op vakantie) maar een beetje relaxen is ook wel leuk

Zo Esther, dat duurt lang zeg bij jou!! Wat ontzettend balen!!! Hoop toch echt dat je snel verder zal opknappen en je wond zal sluiten.
Heftig hoor dat je misschien opnieuw je been moet laten rechtzetten. Geen prettig vooruitzicht…misschien valt het mee…
Ik vind het revalideren wel intensief hoor…je bent er zoveel tijd mee kwijt…
Omdat ik een eigen bedrijf heb, moet ik wel gewoon werken en ik ben moeder van 6 kinderen ( I know, dat is veel ;) ) Dus best moeilijk om genoeg tijd vrij te maken voor de oefeningen. Maar ik probeer het zoveel mogelijk aangezien ik toch echt nog heel graag weer op mijn “oude” nivo terug wil komen…
Hier over twee weken ook op vakantie, maar dan naar Zuid Frankrijk…heb met de fysio al goede zwembadoefeningen doorgenomen :)

Dames zet hem op! Jullie kunnen het. Ik heb het in vergelijking met jullie echt heel makkelijk. Ik heb 30 december mijn enkel gebroken. Gelukkig allemaal niet gecompliceerd, na een kleine vier weken mocht het gips eraf. In maart stond ik voor het eerst weer op mijn skates bij de fysio (10 min). Inmiddels probeer ik nog steeds braaf mijn oefeningen te doen, wat er momenteel nog wel eens bij inschiet. Ik ben de verhuizing van het bedrijf waar ik werk aan het coördineren en het archief aan het leeg halen, dus loop voortdurend te sjouwen.
Ik merk dat ik het, het prettigst vind om de dag te beginnen met de oefeningen, dan kan ik ze in alle rust even doen en hoef ik er de rest van de dag niet meer over na te denken. Het is in het begin ff wennen om 20 min eerder op te staan, maar het werkt voor mij het beste. Revalideren is inderdaad intensief, je wordt ook ontzettend met jezelf geconfronteerd. Aangezien dit voor mij de tweede keer is, gaat het me nu makkelijker af. Wat bij mij heel goed werkt is stil te staan bij die dingen die opeens weer lukken. Weer gewoon lekker te fietsen, weer gewoon de trap af lopen, dat soort dingen. Je bent geneigd die dingen niet bewust te registreren en op het moment dat het dan ff niet lekker gaat alleen te kunnen balen.

Let it snow, let snow, let it snow!

Iedereen succes !
Als ik dit zo lees, heb ik toch heel veel geluk gehad.
Laatst December op een ijsplaat op het werk uitgegleden en een hernia eraan over gehouden.
Begin Januari geöpereerd in Köln en met Pasen gaan snowboarden in Ischgl.
In de tussen liggende maanden 3x in de week fysio gehad.

Margriet, Esther44,

Goed te horen dat het bij jullie ook beter gaat! (Esther, ik hoop echt dat dat breken niet opnieuw moet).
Ik ben net terug van mijn vakantie en het was zo lekker om even weg van de dagelijkse revalidatie routine te zijn. Wel behoorlijk wat gewandeld (met wandelstok maakte het een stuk makkelijker) om spieren te trainen. Ben mezelf af en toe behoorlijk tegengekomen maar heb ook dingen gedaan waarvan ik 3 maanden geleden had gezegd dat gaat nooit lukken. Dus wie weet is er inderdaad hoop. Ik stel evt reconstructie nu even voor me uit.

Ik wens jullie allemaal een hele fijne vakantie toe. Zo lekker om je kop een beetje vrij te kunnen maken!

En dames en heren, hoe gaat het nu met jullie?

Ik moest gisteren weer op controle in Maastricht
Daar werd mijn verteld dat ik nooit meer staand mag skien

Ik mag de 3e weer naar Maastricht, heb me voorgenomen om niet eerder weg te gaan dan dat ik een bevestigend antwoord krijg op dat het ijzerwerk er zo snel mogelijk uit kan, inclusief datum ;) ben er helemaal klaar mee

Life's Journey is not to arrive at the grave Safely in a well preserved body, But rather to skid in

Hoi allemaal,
Hoe gaat het met jullie? Hebben jullie een beetje van de vakantie kunnen genieten? Ik ging naar ItaIië maar stapte op de vijfde dag uit de auto op een stijl weggetje en gelijk voelde ik dat het helemaal mis was in mijn been. Ik kon er niet meer op staan laat staan lopen en had veel pijn. In Italie weer naar het ziekenhuis en foto’s laten maken. De diagnose was dat de breuken slecht geheeld zijn en dat er botfragmenten verschoven zijn. Maar ook dat sommige stukken bot min of meer los zitten

Oh Esther wat ontzettend balen zeg!!! Dat zal niet meevallen…

Hier gaat het de goede kant op. Ik kan functioneel eigenlijk alles weer. Lopen, fietsen, traplopen, autorijden enz.
Nu komt het aan op krachttraining en stabiliteit.
Ik oefen nog veel bij de fysio op allerlei apparaten en ben voorzichtig begonnen met joggen en binnenkort touwtjespringen…het is wel de bedoeling dat ik weer kan hardlopen en skieën in de toekomst. ( al is dat niet het komende seizoen hoor) Ik maak nu lekkere vooruitgang maar pfffff…ben wel een beetje zat van het oefenen hoor…

En hoe is het met de rest ondertussen

Afgelopen zomer is Sandra, bekend van de foto’s op wintersporters, met 64 km per uur tegen de grond geklapt op de racefiets. Een gebroken sleutelbeen (operatie en een plaatje met veel schroeven erin gezet) en heel veel grote schaafwonden was het resultaat. Lees hier het hele verhaal http://www.klimtijd.nl/weblog/194/fiets-met-helm

Maar ondertussen zit ze alweer op de racefiets en is ze klaar voor het winterseizoen… Hopen dat het dragen van een rugzak geen probleem op levert…

Click. Click. Peace

Succes Esther, ik ga nu de vierde maand in na een standbeencorrectie.
Mijn scheenbeen is in tegenstelling tot het doorboren wat geplaatst is nog niet vastgegroeid.
Duurt erg lang en de optie is als het niet vastgroeid een donorbot in mijn scheenbeen of een nieuwe standbeencorrectie.

Doorboren= donorbot

Hoi, ik heb vorig jaar mijn enkel gebroken toen ik de eerste keer een sprong waagde in het snowpark in peer. Korte revalidatie gehad van 2 maanden. Ik ben toen naar een zalige kinesist geweest in zoutleeuw. Niet zo eentje die een machientje aan je been hangt en je dan laat zitten maar echt met de hand alles in masseert. Als je brace eraf gaat en je krijgt een voorschrift voor de kine, zoek dan via internet eentje die manueel werkt in jouw regio, deze nemen meestal hun tijd en kunnen wonderen verrichten voor je been.

A day without snowboarding probably wouldn't kill me, but why risk it

Jemig Esther het geluk is niet aan jouw zijde. Wat onwijs balen allemaal. Hoe gaat het inmiddels?
Ik ben helaas ook nog aan het modderen. 1 week geleden toch maar een andere orthopeed opgezocht. Ondanks 3 x in de week trainen heb ik toch atrofie ontwikkeld in mijn kruisbandloze been. Ontzie hem dus onbewust te veel waardoor mijn “gezonde” knie nu overuren maakt en tegen begint te stribbelen. Over 3 weken wederom een FDO test waarna er een op maat gemaakt trainingsprogramma met orthopeed en fysio samengesteld gaat worden. Als er dan na 3 maanden geen verbetering is dan, ja wat dan? Waarschijnlijk toch operatie omdat de orthopeed denkt dat ik anders de kracht in mijn been niet ga ontwikkelen en er dus op den duur dus doorheen zal gaan. Dat zien wij dus tzt wel weer maar wat duurt het allemaal lang…
Goed te lezen dat het met jou wel de goede kant op gaat Margreet!
Succes met alle revalidaties!

Ik ga hier ook even men verhaal doen, maar momenteel heel positieve verwachtingen.

Ik heb afgelopen april (net na men snowboard reis OEF !) mijn Patellapees gescheurd. Nu na enkele weken revalidatie bleek dat het niet met enkel fysio ging weggaan (dacht ik wel door de hoge levels pijn die zelf met pijnstillers moeilijk/weinig verdoofd konden worden) en heb ik een operatie ondergaan.

Nu na vele sessies fysio en elektrotherapie ben ik na lange tijd beter. Ik mag terug op het gemak beginnen met sporten (doe aan thaibox en lopen van obstacleruns) maar alles op het gemakje en voorlopig niet lopen maar wel nog veel op de hometrainer fietsen.

Nu ben ik wel heel positief want men heeft gezegd dat normaal de snowboard reis in het voorjaar geen probleem zou mogen zijn zolang ik niet te gek doe.

Ik heb ondertussen al 1 maal naar terneuzen geweest en daar een kleine 2 uur (niet volledig kunnen uitdoen) zachtjes en op het gemak de piste afgekomen en moet zeggen dat ik heel tevreden ben.

Info ivm patellapees:
(De dijspier(“quadriceps”), de knieschijf(“patella”) en de patellapees vormen het strekapparaat van de knie. De patellapees loopt van zijn oorsprong op de knieschijf onderaan naar het onderbeen waar ze aanhecht op een beenderige knobbel de “tuberositas” genaamd. Het is een van de dikste en sterkste pezen van het lichaam.)

If you're not living on the edge, you're taking up too much space

Hoe gaat het nu Maarten? Nog een reisje geboekt of toch nog rustig aan dit jaar?
En Esther hoe is het nu met jou?
Hoe ontwikkeld het zich bij jou Ebo, moet er nog een operatie komen?
Maxrik…hoe is de stand van zaken bij jou. Is er nog donorbot nodig geweest?

Hier even wat minder…omdat mijn herstel best goed ging was ik heel positief…echter de laatste 6 weken zijn mijn spieren in mijn bovenbeen steeds overbelast…hamstrings, quadriceps en spieren en pezen aan binnenkant been naar de knie ( weet niet meer hoe die heet) Dit levert veel pijn op en kramp en dus ook een terugval in mijn trainingsschema…3 weken geleden zei mijn fysio dat als ik al plannen had, hij het niet zag zitten dat ik zou gaan skieën dit jaar…nou had ik zelf dat idee ook al maar…getsie…echt zo balen…ik wil gewoon weer kunnen hardlopen en klaar zijn met die verzuring en overbelasting in mijn benen…
Geduld is een schone zaak…even een flinke stap terug gemaakt en nu weer langzaam vooruit…

Hoi Margriet,
Ik heb jaren geleden mijn voorste kruisband ingescheurd, heel erg ongelukkig gevallen op de indoorbaan in Landgraaf.
Er werd toen besloten om niet te opereren omdat het maar om een scheurtje ging, maar nu een jaar of 7 verder is mn band inmiddels, helaas, helemaal gescheurd en zit ik tegen een operatie aan te hikken.

Al die jaren heb ik gewoon geskied en gesnowboard, minstens 2 weken per seizoen en ging het eigenlijk altijd goed. Ik draag wel een brace, die heb ik speciaal aan laten meten door mijn dokter en dat geeft me steun waardoor ik het voorlopig kan redden zonder operatie.

Zoals anderen al zeiden in dit topic, de ene kan het heel goed redden met 1 kruisband en de ander kan er niet zonder.

Een ding is zeker, ik ben wel wat voorzichtiger geworden met skien. Als de piste’s slecht liggen krijg ik behoorlijk veel druk op mijn knie omdat ik toch wat steun mis natuurlijk maar verder red ik het prima :-)

Succes met je herstel! En wat je zegt, geduld…!

Hoi Margriet,
Ik heb gelukkig geen donorbot meer nodig gehad. Mijn scheenbeen zit weer vast. Eind november ben ik op de rollerbaan gaan lessen. Dit gaat super! In het voorjaar het ijzerwerk eruit en op naar de operatie aan mijn andere been. Balen van je spierklachten, geduld is een inderdaad een schone zaak maar soms wel erg frustrerend. Heel succes met je herstel!

Hoi Margriet en anderen,
Het gaat nog steeds vrij waardeloos eigenlijk. De bovenste breuken genezen wel en daar zijn de schroeven uitgehaald. De onderste breuken genezen niet goed. Op 12 januari word ik weer geopereerd. Ze gaan de huidige pen verwijderen, de binnenkant van het scheenbeen opboren zodat er nieuwe botcellen bij de breuk komen en dan een dikkere pen terugplaatsen.
Ik werk nog steeds maar 50 procent en kan niet goed lopen ivm de pijn. Skiën zit er nooit meer in maar ik ben al blij als ik weer gewoon kan lopen

Joh Esther wat heftig zeg…dat is echt erg allemaal…dan mag ik echt niet klagen…heel veel sterkte met je komende operatie!!!

Pijnlijk om al het leed te lezen. Zelf in maart 2013 ondersteboven geboard door een vriend van me. Echt een ongeluk, waar het woord ongeluk voor is uitgevonden. Resultaat: voorste kruisband afgescheurd, binnenbanden gescheurd, meniscus dubbel geklapt, schuertje in m’n bot bij de aanhechting van de pees en kraakbeenschade in de knie. Helaas niet gelijk geopereerd kunnen worden door de complicaties van alle verschillende trauma’s en moeten wachten totdat de binnenbanden weer wat geheeld waren. Eind juli 2013 kruisbandreconstructie en meniscus buitenste weggehaald. Doordat ik weinig spiermassa meer had in m’n been duurde de revalidatie langer dan gehoopt. Vorig jaar december weer voor het eerst geboard, maar als ik nu terug kijk was dat eigenlijk te vroeg. Heb nu meer kracht in m’n been. Mooi vooruitzicht om over drie weken weer te gaan boarden. Voel me nu ook zekerder.

Kan iedereen - waar het mogelijk is - een kruisbandreconstructie aanraden. Kost een behoorlijke periode revalideren, maar op lange termijn heb je er meer aan dan enkel de spieren er om heen trainen. Althans, dat is wat ik zie als ik het vergelijk met een kennis die geen reconstructie heeft laten doen.

M’n knie zal nooit meer worden hoe hij was, maar ben blij wat ik er nu allemaal mee kan. Al blijft er wel een klein stemmetje in m’n hoofd rondgaan die telkens vraagt of het wintersporten dit alles wel waard is. Tot nu toe is het een dikke ja, maar moet er niet aan denken om weer bijna 2 jaar uit de roulatie te zijn.

Iedereen die nog aan het revalideren is, wens ik veel sterkte en succes!

Wat heftig @Esther44! lijkt me verschrikkelijk om datgene wat je graag doet (skiën/ hardlopen) te moeten missen.
Aan de andere kant is het vele malen belangrijker dat je in het dagelijks leven weer normaal kunt functioneren.

Ruim 2 jaar geleden mijn kruisband afgescheurd en geen operatie. Tot op de dag van vandaag (gelukkig) geen centje pijn gehad of instabiliteit. hardlopen, fitness en het allerbelangrijkste volle bak kunnen skiën. Skiën doe ik overigens wel met een brace, maar dat is meer psychisch dan lichamelijk.

Zo zie je maar geen (knie) blessure is hetzelfde en daarom moet een ieder voor zich de afweging maken of opereren noodzaakelijk is. Denk zelf dat als ik nu een kruisbandreconstructie zou ondergaan, ik er slechter uitkom als dat ik erin zou gaan. Hopelijk blijft het in de toekomst zo goed gaan, het is in ieder geval een goede stimulans om zo fit en sterk mogelijk te blijven.

Hallo Allemaal,

Gisteren voor (voorlopig) de laatste keer bij de orthopeed geweest. Intensieve training met personal trainer heeft enigszins atrofie in remise gezet. Omdat ik eigenlijk weinig pijn en doorzakkingsverschijnselen ervaar heb ik besloten, gesterkt door ervaringen van anderen op deze site, van een reconstructie (voorlopig) af te zien. Na een zware training heb ik last in mijn knieholte die waarschijnlijk toch door meniscus letsel wordt veroorzaakt die op de MRI niet te zien is. Wat verder vervelend is, maar lang niet zo vervelend als andere klachten die ik hier heb gelezen, is dat ik niet kan hurken. Hebben andere ervaringsdeskundigen dit ook?

Verder…tja…skiseizoen is al een tijdje aan de gang. Vrienden beginnen foto’s uit de sneeuw te sturen en ik denk…IK WIL OOK!!! (maar inderdaad @fvanveer is het het allemaal waard?)
@matis en @fvanveer jullie gaven aan dat jullie met brace skien die speciaal op maat gemaakt is. Hoe hebben jullie dit geregeld? Matis, je gaf ook aan volle bak weer te skien. Ik was ook zo’n gek die de eerste lift omhoog nam en als laatste (soort van bezemwagen) weer naar beneden kwam. Ervaar je daar geen last van? Je verhaal heeft me overigens gesterkt in voorlopig af te zien van reconstructie. Ik kan nu weer vrij veel en heb de angst dat ik er misschien slechter uitkom dan erin ga.
@Margiet, ik hoop dat je snel weer stappen voorwaarts zet. Zie vaak dat er ergens in de revalidatie een terugslag is. Hopelijk is deze voor jou snel voorbij.
@Esther44, ik kan me voorstellen dat je die laatste afdaling meerdere malen in je hoofd hebt afgespeeld (net als alle andere revaliderende). Ik wens je super veel sterkte toe en hoop dat het echt snel veel beter gaat!

Ik wens jullie allemaal een heel gezond en gelukkig 2016 toe!

Plaats een reactie