Kind van 7 skiet de Bec des Rosses (Finale wand van Freeride World Tour)

Nou, voor wat het waard is een eerste reactie: gekkenwerk, kind kan op die leeftijd geen eigen afweging maken. Bovendien, gebeurt er iets, ben je een behoorlijke tijd verder, voor er professionele hulp bij is. Voor mij een stapje te ver, maar het is aan de ouders natuurlijk.

Ik denk dat papa heel goed weet wat zijn kind kan, de lijn en condities (die super waren zo te zien) heel goed bestudeerd heeft en nagedacht heeft over wat te doen bij een eventuele val. Natuurlijk is het gevaarlijk, maar ik ga er niet over oordelen, aangezien ik wekelijks near-misses zie van zelf naar school fietsende (te kleine) kinderen.

Mijn Frans is niet top, maar zoals ik het begrijp wilde Mika wel echt zelf. En heeft hij al meer ervaring dat dat ik in mijn hele leven bij elkaar zal hebben. Maar of dat genoeg is voor zo’n afdaling…blijkbaar wel… deze keer. Onder toeziend oog van een erg ervaren vader. Tsja. Het enthousiasme van pa is mogelijk moeilijk niet over te brengen op zijn zoon, dus die zal altijd wel zeggen dat hij het heel graag zou willen doen.

Ik ken dus de achtergrond, kunde en ervaring niet van zowel pa als zoon. Ik neem aan dat het een wel overwogen keuze is om het toch te doen. Zoals ik het lees wordt er gedurende de trip ook steeds gevraagd of het goed gaat (met Mika).

Als je het mij vraagt is dit wel erg jong. Dit had over enkele jaren ook nog wel gekund (maar misschien is pa dan weer fysiek niet meer in staat om het te doen…) Waar houdt het op? Nu is dit goed gegaan. Op naar nog een moeilijker couloir??

Overigens, hoe bizar goed zal dit mannetje wel niet worden? Als hij 18 is voelt hij ieder kristalletje onder zijn ski’s 😀.

Ik heb mijn kids zojuist maar even voorgesteld om volgende krokus spines te gaan skiën in Alaska…😂

Zonder dollen, als het mannetje het aan kan, waarom niet? Uit het verhaal begrijp ik dat hij zo’n beetje alle klassiekers rond Verb al gedaan heeft. Daarbij zekert papa de meest brute passage af. Lastig om als buitenstaander dan een oordeel te hebben dat het wel of juist niet kan…

@Hessel Helemaal met je eens!

Uit het verhaal maak ik op dat ze met z’n tweeën gegaan zijn, en dat vind ik wel een rode vlag.

Je blijft in het hooggebergte, dus is er een risicocomponent dat je niet mag negeren. Een goeie buddy is voor mij noodzakelijk, een zevenjarige is dat niet. Als papa zelf een smak maakt, zadel je die knul mogelijk op met een situatie waarin hij zichzelf of zijn vader moet redden. Dat kunnen en mogen schouders van die leeftijd niet dragen.

Hoe goed je zelf ook bent, de beslissing om geen tweede volwassene mee te nemen vind ik als ouder een brug te ver.

Op de foto’s lijkt het doodeng, maar als ik het filmpje zie dan gaat het dat ventje wel heel makkelijk af.

Ik ga er vanuit dat die vader weet welk risico hij neemt en dus weet dat zijn zoontje het aankan. Op de PABO leerde ik van de gymdocent ‘een kind dat durft en zelf wil valt niet.’ Oké dat ging over klimmen in een gymzaal, maar dat principe is hier ook wel van toepassing.

Wat ik vooral bijzonder vind aan deze discussie, is dat we het met z’n allen gaaf vinden als ene kind van deze leeftijd hard MTBt of wedstrijdskiet, maar als het in (voor velen) onbekender terrein is, dat we dan snel problemen zien. Ik denk dat steil terrein skiën aan touw veiliger is dan MTBen…

@Rogier: Bij wedstrijdskiën is er altijd een omkadering zodat een kind dat een ongeval heeft of ziet gebeuren niet plots zelfstandig moet beslissen en handelen. Er zullen altijd volwassenen aanwezig zijn die dat overnemen. Als je met z’n tweetjes in het hooggebergte bent is die back-up er niet.

Een volwassene kan beslissen om alleen te gaan en de risico’s van een ongeval in de bergen te accepteren als aanvaardbaar. Een kind van die leeftijd kan dat niet, en dan vind ik de beslissing om zonder back-up te gaan bedenkelijk. Dat impliceert dat je ofwel denkt dat jou geen ongelukken kunnen overkomen, ofwel dat je denkt dat je zevenjarige zoon fysiek en psychisch in staat is om zelfstandig te beslissen en handelen op het moment dat jij een ongeluk hebt, ofwel dat je het niets kan schelen wat er met dat ventje gebeurt als jij (ik zeg zomaar wat) op een ijsplaat onderuit gaat een je nek breekt.

Als je gaat klimmen zorg je ook altijd voor minstens twee ankerpunten omdat er altijd een kans bestaat dat er eentje faalt. Waarom zou dit anders zijn.

Mij gaat het alvast niet over het gevaar van het skiën zelf, dat lijkt-ie goed onder de knie te hebben, maar wel over het idee dat je in die omgeving met je kind zonder redundantie op stap gaat.

Het is natuurlijk goed mogelijk dat er wel een tweede volwassene bij was waar ik over heb gelezen. In dat geval ben ik gerust 🙃.

Morzel +1. Zoiets kun je het kind niet aandoen. Mocht er met de vader iets ernstigs gebeuren, moet het joch ermee verder leven.

@Morzel Dat vind ik een heel goed punt, en ben ik ook met je eens. Mij ging het meer om het totale gevaar waar mensen over lijken te vallen.
Ook met een beetje MTB tocht zou het goed zijn als er twee volwassen (laten we zeggen vanaf 16 jaar) mee zijn als je met kleintjes echt gaat fietsen.

Misschien dat er wel meerdere volwassenen bij waren aangezien er minimaal één iemand voor het kind uit loopt en een ander de foto heeft gemaakt

@WillemHvdW Dat is in een ander couloir dan de besproken wand… Maar de kans is groot dat ze niet alleen waren.

@Rogier wanneer laat jij je dochter alleen in het skigebied op de piste skiën met haar vriendinnen? En wanneer off piste? Dit is niet voor ieder kind hetzelfde dus iets wat Mika doet kan niet iedereen als ie 7 jaar is. Dit bedoel ik niet allleen qua skiniveau maar ook wat betreft keuzes maken en doorzettingsvermogen e.d.

@TessaNeedsSnow Helemaal mee eens!
Ik weet het niet wanneer Lisa alleen mag skiën in het skigebied. (Nu mag ze al alleen 1 lift nemen… als wij op het terras zitten) en ze is net 4 dus ik verwacht dat ze voor haar tiende wel alleen in het gebied mag.
Maar ik denk niet dat ik haar, om weer naar het zelfde vergelijk terug te laten gaan, alleen zou laten MTBen. Off-piste skiën alleen zou ze van mij pas veel later mogen. Als ze ook sterk genoeg is om te kunnen graven en echt alle keuze goed zelf kan inschatten. Ergens tussen de 14 en 16 ofzo en dan allen op low-risk dagen? Met mij mee waarschijnlijk veel eerder. Als ze wil ;-) (Hier heb ik weleens een blog over geschreven trouwens: https://www.wintersport.nl/weblog/bericht/405977/kinderen-ve…)

Al weer een aantal jaren terug in La Plagne:
Twee (vermoedelijk local) kids rond een jaar of 10 alleen op een klifje: kleine corniche doorprikken om vervolgens stijlvol en beheerst in te droppen.

Ik zou willen dat mijn vader de skills had gehad en mij had meegenomen op de Bec.
Maar ja …

Uit het verhaal maak ik op dat ze met z’n tweeën gegaan zijn, en dat vind ik wel een rode vlag.

Je blijft in het hooggebergte, dus is er een risicocomponent dat je niet mag negeren. Een goeie buddy is voor mij noodzakelijk, een zevenjarige is dat niet. Als papa zelf een smak maakt, zadel je die knul mogelijk op met een situatie waarin hij zichzelf of zijn vader moet redden. Dat kunnen en mogen schouders van die leeftijd niet dragen.

Hoe goed je zelf ook bent, de beslissing om geen tweede volwassene mee te nemen vind ik als ouder een brug te ver.

Morzel op 20 apr 2018 08:09

Precies. Vader zal wel denken dat er dan gelukkig kinderpsychologen zijn om zoonlief dit trauma te laten verwerken…

Uit het verhaal maak ik op dat ze met z’n tweeën gegaan zijn, en dat vind ik wel een rode vlag.

Je blijft in het hooggebergte, dus is er een risicocomponent dat je niet mag negeren. Een goeie buddy is voor mij noodzakelijk, een zevenjarige is dat niet. Als papa zelf een smak maakt, zadel je die knul mogelijk op met een situatie waarin hij zichzelf of zijn vader moet redden. Dat kunnen en mogen schouders van die leeftijd niet dragen.

Hoe goed je zelf ook bent, de beslissing om geen tweede volwassene mee te nemen vind ik als ouder een brug te ver.

Morzel op 20 apr 2018 08:09

Precies. Vader zal wel denken dat er dan gelukkig kinderpsychologen zijn om zoonlief dit trauma te laten verwerken…

Frank66 op 22 apr 2018 19:36

Tja, zo willen we allemaal wel een discussie met enkel ongefundeerde insinuaties uit z’n verband trekken…

Gaat prima toch!
Er is inieder geval voldoende techniek aanwezig.
En van hoogtevrees heeft hij ook geen last.

PS
Ik zelf zou het niet zo gauw doen.
Ik ga ook niet met een kind zeilen met windkracht 8 op het Gooimeer!

Gaat prima toch!
Er is inieder geval voldoende techniek aanwezig.
En van hoogtevrees heeft hij ook geen last.

Hooykaas op 23 apr 2018 16:51

da’s een van de punten, dat soort vrees kennen ze op die leeftijd nog niet, en kunnen dus ook de gevaren niet inschatten

Daar heb je gelijk in @evr66

Gaat prima toch!

Er is inieder geval voldoende techniek aanwezig.
En van hoogtevrees heeft hij ook geen last.

Hooykaas op 23 apr 2018 16:51

da’s een van de punten, dat soort vrees kennen ze op die leeftijd nog niet, en kunnen dus ook de gevaren niet inschatten

evr66 op 23 apr 2018 20:04

Nee dat is waar, maar wellicht doen onze kinderen ook dingen, die als je (uitgaande van extreme kennis, kunde en voorbereiding van papa) statistisch gezien gevaarlijker zijn. En nemen ze die beslissingen dan wel met het volle verstand zelf? Zwemmen, op straat spelen, naar school fietsen, bij papa in de auto stappen…

Wij worden gehinderd door onze beperkte kennis en kunde en kunnen dus geen oordeel vellen. En ik denk dat de statistiek deze vader geen ongelijk geeft.

https://www.veiligheid.nl/risicovolspelen/over-de-campagne/o…

Er zit toch wel een behoorlijk verschil in de voorbeelden die in de link van Hessel gegeven worden “slingeren, klimmen, rollen, hangen en glijden” zijn toch wel van een andere orde dan het skiën van een dergelijke afdaling. Maar goed, het is uiteindelijk aan de ouder(s), papa in dit geval.

@evr66 Het gaat meerom het idee.
Ik denk dat het gaat om het leren omgaan met omgevingsrisico’s. Ik vermoed dat het mannetje al veel risicobewuster is in zijn natuurlijke omgeving dan veel stadskinders hier in NL op een klimrek met daaronder veiligheidsgras en twee vangouders onder ze :D

Nee dat is waar, maar wellicht doen onze kinderen ook dingen, die als je (uitgaande van extreme kennis, kunde en voorbereiding van papa) statistisch gezien gevaarlijker zijn. En nemen ze die beslissingen dan wel met het volle verstand zelf? Zwemmen, op straat spelen, naar school fietsen, bij papa in de auto stappen…

Wij worden gehinderd door onze beperkte kennis en kunde en kunnen dus geen oordeel vellen. En ik denk dat de statistiek deze vader geen ongelijk geeft.

Shane op 23 apr 2018 20:25

Op basis van die uitleg mag je dus stellen dat een politie-agent of soldaat die dezelfde extreme kennis, kunde en voorbereiding aan de dag kunnen leggen, zonder problemen hun 7-jarig kind mogen meenemen op interventie bij een gewapende overval, of bij een operatie in oorlogsgebied?

Het hooggebergte is erg link. Statistisch gezien is het daar nog steeds een pak gevaarlijker dan op de fiets in België of Nederland. Er is de afgelopen 15 jaar geen dode meer gevallen bij een uitstapje naar de ruimte, terwijl er in diezelfde periode elk jaar een paar honderd mensen zijn omgekomen in een ongeluk met een vliegtuig. Toch zal je niemand horen beweren dat het veiliger is om in een raket te stappen dan in een vliegtuig.

Ik vind het positief dat kinderen tijdens het opgroeien met risico’s leren omgaan, en elke ouder weet dat je een kind wel 100 keer kan vertellen dat die kachel héét is, maar dat het dat pas zal geloven nadat hij de eerste keer zijn vingers heeft gebrand. :-P

Nogmaals: ik vind het perfect kunnen dat een kind met de juiste kunde en omkadering de kans krijgt om dit te doen, ik vind alleen dat die omkadering niet mag bestaan uit één volwassene alleen, hoe goed die ook mag zijn. Het zijn heus niet alleen de onbenullen die uitglijden over een niet zichtbare ijsplaat, materiaalpech hebben of gewoonweg even afgeleid zijn. Onderschatten van gevaar op bekend terrein, en te hoog vertrouwen in eigen kennis en kunde blijven (soms letterlijk) dooddoenertjes in de bergen.

Zelfs een volwassene moet bijzonder sterk in zijn schoenen staan om na getuige te zijn van een ongeval in die omgeving (met of zonder zware gevolgen) zonder impact op techniek en beoordelingsvermogen door te gaan. Wat moet een knul van zeven dan in zo’n situatie als er geen andere volwassene is? Als je je kind meeneemt naar die omgeving, moet je nederig genoeg zijn om te beseffen dat in de bergen iedereen een ongeluk kan overkomen, en daar op gepaste wijze mee omgaan. Anders hoor je daar gewoonweg niet thuis.

Dat zijn bepaald geen goede vergelijkingen @Morzel. Daar komen veel meer onzekere factoren bij kijken, waarbij bovendien van alle teamleden een topprestatie nodig is.

Als je iets zinnigs wilt zeggen over de kans op den ongeval zul je moeten bepalen wat de risico’s dan zijn. Ten eerste het lawinegevaar… Wanneer je de juiste keuzes maakt (wat papa hier echt wel heeft gedaan) blijft dat risico beperkt tot het zogenaamde restrisico. Klinkt misschien gek maar ook experts komen altijd in lawines terecht door een zelfgemaakte fout, te graag willen. Dat zogenaamde restrisico is denk ik wel degelijk prima vergelijkbaar met voor ons bekende, maar wel degelijk potentieel gevaarlijke situaties als een fietstochtje.

Dan het val gevaar. Zoals je ziet op het filmpje heeft papa een dag met uitstekende condities gekozen. Een laag zachte sneeuw, waar ze niet alleen makkelijk op kunnen draaien, maar waar papa zich zeer waarschijnlijk, na een glijpartij op deze lage snelheid, binnen no time weer tot stilstand heeft gebracht. Maar dan gaan we al uit van een val, terwijl de kans dat papa hier valt op dit tempo waarschijnlijk net zo klein is als dat jij valt op een groen glijpad. Ook weer moeilijk voor te stellen voor ons, maar zo is het wel. Bovendien is de route natuurlijk ook weer zorgvuldig uitgestippeld, met dit soort vragen in het achterhoofd.

Dan het alleen zijn. Heel eerlijk gezegd kan ik dat niet geloven. Niemand skiet zo iets zonder een volwaardige kameraad bij zich te hebben. Dat is tweede natuur bij zulke mannen.