Brian Head - gemoedelijk skiën in Utah

Skiën in de buurt van Las Vegas?! De verbazing was groot wanneer vrienden er achter kwamen dat we onze skischoenen en -kleren meezeulden richting Las Vegas. Wij hadden ons er ook over verbaasd toen we zochten naar ‘skiing near Las Vegas’ en een aantal opties naar voren kwamen. Ze lagen op verschillende rijafstanden, variërerend van tweeënhalf tot vijf uur rijden. De twee beste opties leken Eagle Point en Brian Head te zijn. Gezien we toch meer van de geprepareerde pistes zijn kozen we voor Brian Head. De auto werd gehuurd, we vonden een goede hoteldeal en de reis kon beginnen.

null

Vanuit het vliegtuig zagen we al mooie besneeuwde toppen liggen

Na een avondje Las Vegas waar we vochten tegen de jetlag (-9 uur tijdsverschil, dus nog even een drankje doen rond 20:00 betekent dat je lichaam na niet slapen om 05:00 nog een biertje doet) en ons verwonderden over het circus Las Vegas stonden we om 04:30 op. Om 05:15 sprongen we in de auto. Na een Starbucks drive-thru knalden we richting Brian Head. Het landschap was bijzonder: woestijn met enorme rotspartijen en het zo nu en dan eenzame dorpje.

null

Geweldige landschappen langs de snelweg

In Utah is het een uur later en na een uitgebreide ontbijtstop bij IHOP kwamen we rond 10:30 aan in ons hotel. Inchecken kon nog niet, maar de hotelstaff was enorm vriendelijk en gaf allerlei tips en liet het weten middels een sms wanneer de kamer beschikbaar was. Hallo, Amerikaanse vriendelijkheid! Met de auto reden we naar de skiverhuur waar we goed werden geholpen en ons konden omkleden. Het skien kon beginnen! De pistes lagen er uitgestorven bij - we konden niet wachten om ze uit te proberen.

null

De pistekaart van Brian Head. De black diamonds waren vergelijkbaar met Europese rode pistes maar de meeste waren ongeprepareerd.

Het was inmiddels al rond 11:00 en in Europese skigebieden betekent dat wel eens dat het of al heel druk is, of de pistes al verspoord zijn (voordat we hier in discussie over gaan: ja, het is echt meermaals voorgekomen, zowel in Oostenrijk als Frankrijk). Maar hier: strakke pistes, amper iemand te bekennen. Na vriendelijk begroet te worden bij de lift (where are ya guys from? Amsterdam! Woah!) werden we langzaam naar boven gebracht. Hier geen snelle ontkoppelbare zeszitters maar eerder trage tweezitters waardoor je ook flink de tijd hebt om om je heen te kijken.

null

Lege pistes, lege liften en een laag tempo: heerlijk ontstressen!

En dat beviel. Een aantal brede pistes en een heel hoop kleine paadjes tussen de bomen door. Het gebied gaat tot 10.000 ft, dus 3300 meter! De boomgrens ligt in Amerika een stuk hoger, dus we hadden nog steeds bomen op deze hoogte. Dat maakte het een gek idee dat we zo hoog zaten. De plotselinge kortademigheid en duizeligheid verraadde echter vrij snel de hoogte. Het uitzicht was fenomenaal: in de verte zag je de woestijn liggen. Heel bizar - en weer eens wat anders dan de groene dalen die we gewend zijn in de Alpen.

null

null

Lege pistes met de woestijn op de achtergrond

En wat was het fantastisch. Er wordt vaak lovend gesproken over de poedersneeuw in Amerika maar het verschil was inderdaad echt te merken. We gleden door de sneeuw alsof het poedersuiker was. Elke bocht resulteerde in een wolk sneeuw die om de oren vloog. Op de piste was het verschrikkelijk rustig. Een korte lunchstop bij eigenlijk de enige tent betekende een Amerikaans biertje en een grote punt pizza Hawaii. Beiden kostten $4, fijn!

null

De goed vullende lunch

Na nog een aantal uurtjes in de sneeuw gespeeld te hebben sloten om 16:00 de liften. Opvallend was hoe goed de sneeuw bleef de gehele dag, en ook hoe goed de pistes bleven. Geen buckels, weinig versporing en geen ijsplaten. Het was voor ons een enorm gave ervaring en een mooie introductie in het Amerikaanse skien. Het gebied is te klein voor meerdere dagen, de pistes zijn kort en de liften traag. Maar dat maakt eigenlijk weinig uit: de sfeer is gemoedelijk en waarom zou je haast hebben?

Kortom: mocht je een keer in de buurt zijn en zin hebben om een a twee dagen te skiën dan is Brian Head een leuke optie. Met een dagpas van $45 is het ook nog eens een super betaalbaar. Een aanrader!

Cool :-)

Ribbels, ribbels en nog eens ribbels....

Cool!

Mr. Slow

Cool. 👍

Bla, bla, bla.

super!
(en vooralsnog coronavrij)

Glide on!

Mooi. 👍
Niet overwogen om naar Mt Charleston op drie kwartier rijden van Las Vegas te gaan?

Cool !
Mag ik vragen in welke periode jullie daar waren en in welk hotel ?
Kon wel eens zeer interessant zijn om komend jaar begin april naar toe te gaan.

Cool !
Mag ik vragen in welke periode jullie daar waren en in welk hotel ?
Kon wel eens zeer interessant zijn om komend jaar begin april naar toe te gaan.

Wierdo op 9 mei 2020 17:04

We waren er eind februari en zaten in het Cedar Breaks Lodge hotel. Super relaxed hotel, paar minuten rijden vanaf de liften maar je bent sowieso met de auto. Grote kamers, fijne bedden en vriendelijk personeel. Aanrader!

Gaaf!

Aftellen maar!

Als ik op de websites kijk van Amerikaanse of Canadese skigebieden dan schrik ik me altijd een ongeluk als ik bij de ticketprijzen kijk. Dit gebied(je) ook: een dagpas kost $89. En bij veel andere gebieden is het vaak nog veel meer.

Als ik op de websites kijk van Amerikaanse of Canadese skigebieden dan schrik ik me altijd een ongeluk als ik bij de ticketprijzen kijk. Dit gebied(je) ook: een dagpas kost $89. En bij veel andere gebieden is het vaak nog veel meer.

Yippee op 10 mei 2020 17:59

Hmm, gek. Wij hebben toen $45 betaald. Wellicht dat de prijs door de Corona crisis omhoog is gegaan?

Daarnaast heb je gelijk hoor - de prijzen zijn bij de meeste gebieden echt belachelijk. Maar hier waren ze best prima in balans.

Plaats een reactie