Zo ziet een val op de zwarte piste eruit van dichtbij.
Tsja, als je ziet wat in je leven niet allemaal had kunnen gebeuren… Niet alleen bij skiën, maar vrijwel dagelijks zijn er dingen die mis hadden kunnen gaan.
Persoonlijk vind ik het gigantisch overdreven om zo’n filmpje uit te vergroten en te speuren naar wat er allemaal mis had kunnen gaan. Vallen hoort m.i. bij wintersport. In feite hoort dat onderdeel bij de skiles. Wie niet durft te vallen maakt meer kans op een blessure.
Sowieso is het m.i. een absoluut foute gewoonte om bij die stokken de polsen door de lusjes te doen. Kan bij een val vervelend uitpakken (skiduim, polsletsel, stok op het lichaam etc.). Die stokken kun je ook gewoon vasthouden aan de handgreep. Doe ik al heel veel jaren, nog nooit een stok verloren.
Leren vallen is extreem belangrijk op steile hellingen (en dan bedoel ik niet deze semi-zwarte). Alleen al om te voorkomen dat je val snelheid krijgt. Ook buiten de piste. Dat moet je gewoon oefenen ! Op elk terrein.
Het idee dat je tijdens zo’n val de tijd hebt om je ski los te maken, en daarmee in de sneeuw te hakken komt me wel heel bijzonder voor.
Ik zou proberen om de ski onder te krijgen, en de kant met kracht in de sneeuw te zetten, En ook met de punt van de stok af te remmen, ook om het hoofd boven te krijgen. Als beide ski’s af zijn de punten van de schoenen gebruiken.
Hoofd boven en voeten onder is toch het eerste onderdeel bij een dreigende glijpartij.
@Steven
Yeah right! Tijdens een val op een steile, ijzige piste even je ski losmaken om ermee in de sneeuw te hakken om je zelf tot stilstand te brengen?! Tenzij je spiderman heet lijkt me dit fysiek onmogelijk.
Mike op 12 mrt. 2012 22:34
dacht ik ook al… terwijl ik een rode ijzige piste afgleed kon ik enkel grijpen wat ik passeerde (heb toen een ijspegel of klomp kunnen grijpen om daarmee de te hakken en tot stilstand te komen). Maar al schuivende kracht op die binding zetten zodat de ski lost…no way :)
Tsja, als je ziet wat in je leven niet allemaal had kunnen gebeuren… Niet alleen bij skiën, maar vrijwel dagelijks zijn er dingen die mis hadden kunnen gaan.
Persoonlijk vind ik het gigantisch overdreven om zo’n filmpje uit te vergroten en te speuren naar wat er allemaal mis had kunnen gaan.
Persoonlijk vind’k dat net een goede gelegenheid om dat wél te doen. Je ziet tamelijk goed wat de valdynamiek is. Je kan het visueel maken.
Het zijn net wat-als gesprekken zonder (voor)beeld die tot niets leiden.
Richard, klopt… dit is gewoon een van de mooiste afdalingen, en je moet dat stukje ook gewoon proberen als je het nooit gedaan hebt.
Ikzelf doe hem alleen als ik mezelf er zeker bij voel.! en het niet te ijzig of te druk is.
Mijn man zegt altijd dat het bij mij tussen de oren zit.!
Verder is dit gewoon de perfecte afdaling om goed te leren skien.
Tja, ik denk ook dat vallen erbij hoort…Als je een stapje moeilijker gaat dan ga je soms door angst juist een verkeerde houding aannemen…Daar moet je denk ik even doorheen bijten…
Tijdens een skiles afgelopen winter gaf mijn leraar ook aan dat vallen erbij hoort. Zonder vallen verleg je niet altijd je grenzen en blijf je dus steken. En daar ben ik het eigenlijk wel mee eens! :)
(even voor de zekerheid: bedoel hiermee natuurlijk niet het andere uitserste om maar gewoon keihard, ongecontroleerd een veel te moeilijk piste/helling af te razen).
Misschien eens vragen: hoeveel jaar skiervaring & les hadden jullie achter de kiezen vooraleer je bewust zwart ging doen? (En mss dat Floor dat ook kan zeggen :p?)
Buiten voor diegene die van kindsbeen af hebben leren skiën is het in mijn ogen gewoon niet slim om te stellen dat je maar beter leert skiën als je ook eens goed risico neemt en een buiteling maakt. Om het groffer te zeggen, bedrijven zoals Medalp houden van die redenering ;-).
@Andrea, het andere uiterste "keihard, ongecontroleerd een veel te moeilijk piste/helling af te razen" bedoel ik zeker niet. In dat soort omstandigheden ten val komen is nooit slim; zonder val is het ook al dom.
Gecontroleerd skiën heeft altijd mijn voorkeur gehad, zeker op pistes die ik op dat moment "moeilijk" vond.
@Lars, Echt “bewust - en vaak - zwart” was in mijn vierde jaar, jaren '80, in Fiss. Sattelkopf, Waldabfahrt etc., niet echt moeilijk bij redelijke sneeuw.
In de eerste drie jaar steeds een week les, en daarna nog een week oefenen. Maar we hadden een jongen in ons groepje die in zijn eerste ski-jaar, na een week les, perfect meeging. Goed gecontroleerd. De één heeft meer talent dan de ander.
In mijn eerste jaar probeerden we, na 3 dagen les onderin het gebied, 's morgens vroeg onze eerste rode buckelhelling, keihard in de schaduw. Dat was echt een eye-opener. De hele piste dwars over steken, en dan gaan zitten om de bocht te maken.
Bijzonder nuttige ervaring, het besef dat je nog heel veel te leren hebt.
Je moet soms je grenzen ontdekken om ze te kunnen vaststellen.
Zo kan het ook aflopen.
Aaneenschakeling van stomme fouten.
Om nu te zeggen dat je altijd als je een stapje moeilijker gaat je weer het ‘recht’ verdiend om te mogen vallen vind ik onzin. Natuurlijk is een keer vallen helemaal niet verkeerd maar ik denk dat dat alleen opgaat voor blauwe en relatief vlakke rode pistes. Ik denk dat je vanaf zwart het trail en error princiepe los moet laten. Per slot van rekening kunnen freeriders bij cliffs en no fall zones ook niet zeggen van weet je wat ik probeer het gewoon.