Mellau (19 jan 2017)

Dit onderwerp gaat over de bestemming Damüls - Mellau

Eerste skidag van dit jaar. Voor de 4e keer neergestreken in Schoppernau, wij zijn ik en ega met onze kleine bengel van 2 jaar. Zo’n 35km noordelijker zitten mijn schoonouders, voor het 40e jaar op hun vaste stek in Alberschwende. Kortom: het was gisteren thuiskomen en vandaag met z’n allen naar Mellau om daar ff lekker de vakantie af te trappen.
Half 10 is voor die-hards wellicht wat laat, maar met een kleine en een verplaatsing van 20 minuten is veel eerder niet haalbaar. Dus op een paar minuten lopen van de lift parkeren, schoonvader had schoonmoeder al uitgezet met ski’s bij de lift wat een meevaller was, kleine in de wandelwagen en ski-schoenen aan. Het is laagseizoen, de parkeerplaatsen raken niet helemaal vol, maar als je na 9 uur komt moet je toch ff de berg af (en 's middags weer op) om bij de auto te komen.
In de lift is het simpel: roltrap omhoog, we mochten zo’n bakje of 3 wachten en konden instappen. De nieuwe gondel die hier vorig seizoen is geplaatst is gewoon geweldig snel, prettig en mooi.
Eenmaal boven met schoonvader wat afdalingen over de blauwe en rode pistes langs de Rostelle lift gedaan, vrouwlief had de taak om oma met kleine bengel in een restaurant te installeren wat altijd de nodige tijd kost. (details laat ik maar achterwege). Over deze afdalingen: de sneeuw was geweldig, het was niet echt druk, de blauwe is wat voller maar heerlijk om in een keer omlaag te knallen, de rode is een (junior) wedstrijd/oefenpiste, hard en niet super breed, wat plateaus erin en ook lekker om gewoon in een keer omlaag te racen. Kortom, het eerste half uurtje hebben we ons niet verveeld.
Eenmaal met 3en zijn we de hoge kant van Mellau op gegaan, daar ski je lekker in de zon wat met de ijskoude temperaturen van vandaag (minus 22 in het dal!) wel zo lekker was. Erg weinig wind, stralend blauw en dus lekker in de zon zorgde voor een dikke smile op onze gezichten (met ijspegels in m’n baard). Blauw, rood en zelfs zwart, het maakte op die kant niet uit, alles was gewoon goed skibaar als je een beetje techniek beheerst. Zelf vorig jaar stevige stappen gemaakt en in deze sneeuw volledig controle waardoor ik voluit durf te gaan met forse snelheden tot gevolg. Dat dat ook wel eens fout kan gaan bleek ook weer. Er ligt hier sneeuw genoeg om goed te skiën, maar dat het een mager seizoen is geweest tot een week geleden is ook merkbaar: pistes zijn mooi maar hebben veel kleine “dalen” die met veel sneeuw vol liggen. Na zo’n dal heb je dus ook “bergen”. Op weg naar “de boom” ging ik op een blauwe piste voluit, in veronderstelling op zo’n blauw pad te zijn gaf ik nog wat extra gas, omlaag zo’n “dal” in en daarna bleek er een stevige “berg” te zijn, model schans in Landgraaf. Gevolg: whoooops, I believe I can fly! Dat vliegen was ruig, maar het neerkomen moet ik nog wat beter oefenen blijkbaar. Na een momentje bezinning gevolgd door een daverende lachbui m’n ski opgeraapt, complimenten van m’n vrouw en schoonvader in ontvangst genomen (het was een erg mooie sprong), bril schoongeveegd weer verder gegaan. Later nog eens gaan kijken, die “schans” is zo’n 4 meter hoog. Hoe hoog is een echte Big Air?? En hoe moet ik dit trainen?? :D
Na een lange lunch en de eerste meters op ski’s van m’n bengel (onderbinders maar wat een smile toen hij met mama en later met mij een paar meter omlaag mocht glijden!) de dalafdaling gedaan: ondanks de goede omstandigheden is het gewoon een lang bospad met pas onderaan een stukje piste. Leuk voor een keer maar daar blijft het ook bij.
Weer boven de zwarte piste (nogmaals) gedaan met een kleine variatie: je kunt er nog een klein pad in en daarachter ligt nog een extra zwarte piste. Stelt allemaal niet zoveel voor, zwart is de boel omdat er veel “vals plat” in de afdaling zit, de steilheid valt best mee, maar is wel leuk om zulke stukjes toch nog ff mee te pikken. Aan de ribbels te zien komt er daar niet veel volk.
Op 't end nog wat blauw/rood omlaag gerost: je hebt hier een mooie brede, licht glooiende afdaling die nou met prachtige sneeuw en weinig volk ook op 't end van de middag nog prachtig is: gewoon kei hard omlaag knallen, de overgangen van plateaus nemen met lichte sprongetjes (trainen!!! :D ) en met een dikke smile en halve liter Mohrer de dag eindigen. Met de gondel omlaag vanwege de kleine vent is dan geen straf maar een beloning.
Kortom: geweldige eerste ski-dag gehad. Morgen retour naar hetzelfde gebied met de intentie om dan weer door te steken naar Damuls en daar de boel weer eens rond te crossen.

*bericht bewerkt door moderator (JessicaKroef) op 04 jan 2021 17:10

Die extra zwarte piste, is dat niet Skiroute 7?
Die ligt een beetje verdekt opgesteld, lekker rustig en zeer leuk om te doen inderdaad.

Fun Lovin' Skier

@FLS70 yup, is inderdaad als route 7 bewegwijzerd.

Vandaag terug gegaan naar hetzelfde gebied, dit keer gelijk omhoog gegaan en “overgestoken” naar Damuls. Daar blijken de pistes net wat meer in de zon te liggen maar ook net wat meer volk te trekken. Resultaat: harder aangereden pistes, op 't end van de morgen al lichte buckels op de steilere verbindingsstukken en wat meer draaiende sneeuwkanonnen om de boel toch goed te houden. Ik wil er niet over klagen, perfecte omstandigheden, maar het verschil met de dag ervoor was duidelijk merkbaar.
Uiteraard nog ff langs de Ragaz gegaan, daar boven met ski-route 8 (lang pad maar tegen 't end een paar mooie afdalingen, allemaal geprepareerd) helemaal rond geskied naar Ober Damuls, en langs het beroemde kerkje weer terug naar de Uga. Daarna weer gas gegeven om terug in Mellau te komen om te lunchen met onze kleine vent en oma.
Na de middag last van een dipje, dus maar extra capucino gedronken, met onze bengel nog wat stukjes op de latjes gegleden en afsluitend nog een paar hellinkjes in Mellau gedaan en de dag voor gezien gehouden.
Weer een mooie dag achter de rug, morgen voorspellen de Roelen weer stralend weer en blijven we in ons dorpje: Diedamskopf. Benieuwd hoe de (zwarte) 1 er dit jaar bij ligt.

Veel plezier, heb daar leren skiën in die omgeving, eigenlijk aan de andere kant van de pas (Faschina, Sonntag-Stein, Raggal) en voelt nog steeds als thuiskomen.

Plaats een reactie