Herinnering aan een hut
Het is september en ik ben mijn foto’s van deze zomer aan het uitzoeken. De beelden van de bezochte gletsjers in Noorwegen doen me wegdromen naar de winter en ik kan het niet laten het mapje “winterfoto’s” te openen. Ik stuit op foto’s van een onverwacht leuk bezoekje aan een hut.
Rifugio
Hutten zijn er in soorten en maten. Van vreetschuur tot authentiek, van eenvoudig tot superdeluxe, van dertien in een dozijn tot behoorlijk bijzonder. Tot die laatste categorie behoort zonder meer de Rifugio Emilio Comici. Een hut met zo’n naam moet wel in Italië staan. En niet op de minste plek overigens: aan de voet van de Sassolungo boven Selva di Val Gardena. Aangezien dit gebied in Zuid-Tirol ligt zou je ook kunnen zeggen: aan de voet van de Langkofel boven Wolkenstein. Maar er is niets Tirol-achtigs aan deze hut. Geen overdaad aan hout, geen Kachelofen te zien, geen Dirndl te bekennen. De Rifigio is one of a kind, waar is geïnvesteerd in design van de hut, maar als het ergens aan doet denken dat is het eerder aan Ibiza dan aan de Alpen. Genieten lijkt hier het motto, want al bij het langsskiën zie je de buitenbar met zijn uitstalling van flessen.
Awesome
Bij het losklikken van de ski’s hoorde ik een snowboarder in plat Amerikaans tegen zijn boardgenoot zeggen: “You gotta check out the restroom dude, it’s awesome” Nu waren wc-bezoek en zin in een drankje de reden waarom we van de ski’s stapten, dus dat kwam mooi uit. Ik kloste naar beneden op mijn skischoenen – waarom toch zijn die @&%#$-dingen toch altijd in de kelder? - en liep naar de wc’s. En inderdaad: heel bijzonder.
Coole lichteffecten en er is geweldig meegedacht met de bezoeker: aan de muur zijn aparte steunen voor je handschoenen, je jas en je helm! Mensen kwamen speciaal naar beneden om foto’s te nemen van de wc’s. Dan doe je als designer toch iets goed.
Het grote genieten
Op het terras waren nog meer gadgets, want een aantal zitjes staan op een draaischijf zodat je met de zon kunt meedraaien. Nou was er geen zon toen wij er waren, maar het idee is mooi. Wij twijfelden zelfs of we niet binnen gingen zitten, maar we wilden even snel no-nonsense een drankje doen en dan weer verder. Binnen moet je alles uitdoen en dan later weer aan. Niet de moeite waard voor een snel drankje. Maar dat pakte een beetje anders uit, want één blik op de kaart en onze goeie voornemens verdwenen als sneeuw voor de niet schijnende zon. Een hele bladzijde met cocktails en “spumanti” (bubbels dus), en allerlei “stuzzichini”, zeg maar borrelhapjes. Grote gamba’s, kleine lamshapjes, pestotomaatjes, frituurdingetjes en bocconcini – mozzarellabolletjes - met vis. Het water liep ons in de mond. Om ons heen zaten mensen daadwerkelijk met schalen heerlijkheden en glazen bruis het goede leven te vieren. De bijna bestelde cola en chocomel werden ingeruild voor een Apéro.
We proostten met onze bubbels en witte wijn op het mooie en onverwachte moment met een hartgrondig Vives! (proost in de plaatselijke taal), lieten ons de hapjes heel goed smaken en stelden maar weer eens vast waarom skiën in Italië zo heerlijk is.
Vier het leven
We genoten zó dat we zelfs bij het betalen van de rekening nog Zen bleven, wat gezien het eindtotaal ook anders had gekund. Want goedkoop was het niet, maar ach: “Vier het leven, het duurt maar even”. In die stemming stapten we weer op de latten. De heerlijke pistes op in het adembenemende Dolomietenlandschap. Oh mensen, wat krijg ik langzamerhand zin in de winter….!
Plaats een reactie
Dat haalt gelijk weer de herinneringen boven aan de hut die wij bijna een maand geleden bezochten boven Lake Louise. Na een stevige en erg vroege winterinval in de Rockies gingen we een heerlijke hike maken met als eindpunt deze hut:
Aangezien alles per heli moest komen was de keuze niet groot, maar de huisgemaakte chocolade en appelgebak smaakten meer dan prima! Het wintersportgevoel kwam ook gelijk in volle hevigheid opzetten bij deze omstandigheden…
Heidi’s Hütte bij Mayrhofen: de lekkerste kaiserschmarrn ooit (met Grand Marnier en vers gebakken)!
*bericht bewerkt door JohanM op 11 okt 2018 11:51
Oei, bekende hut, die Rifigio Comici. Maar dan met een negatieve ervaring. Wij maakten namelijk de fout hier achteloos binnen te lopen voor een korte tussenstop met koffie en apfelstrudel. Dat is dus in deze hut even niet de bedoeling! En dat werd ons ook in niet mis te verstaan geblaf kenbaar gemaakt. Perplex als we waren zijn we maar onmiddellijk vertrokken, met als voornemen er nooit meer terug te komen.
Over rifugio Emilio Comici: De gids van de huttentocht waar ik mee op pad was liet ons er alleen stoppen voor een bezoek aan het sanitair…
Later pas begrepen dat het het hoogst gelegen verse visrestaurant van Europa is ;)
*bericht bewerkt door Matthieu op 11 okt 2018 12:03
Aftellen maar!Er zijn er heel veel waar ik bijzondere herinneringen aan heb, ieder voor uiteenlopende redenen. Knus, gezellig, culinair, toevallige vondst enz. De Asitzbrau in Leogang is er bijvoorbeeld eentje die me te binnen schiet, welke ook een zeer fraaie toiletruimte heeft :)
En voor wie honger heeft gekregen (en hiervoor wil betalen), wil ik graag nog even verwijzen naar een weblog uit 2013 :)
Frankrijk:
https://www.wintersport.nl/weblog/bericht/3705/Dossier-Ik-zo…
Zwitserland:
https://www.wintersport.nl/weblog/bericht/3710/Dossier-Ik-zo…
Italie:
https://www.wintersport.nl/weblog/bericht/3711/Dossier-Ik-zo…
Oostenrijk:
https://www.wintersport.nl/weblog/bericht/3729/Dossier-ik-zo…
Oei, bekende hut, die Rifigio Comici. Maar dan met een negatieve ervaring. Wij maakten namelijk de fout hier achteloos binnen te lopen voor een korte tussenstop met koffie en apfelstrudel. Dat is dus in deze hut even niet de bedoeling! En dat werd ons ook in niet mis te verstaan geblaf kenbaar gemaakt. Perplex als we waren zijn we maar onmiddellijk vertrokken, met als voornemen er nooit meer terug te komen.
paolie op 11 okt 2018 11:54
Ik vind dit overigens echt absurd! Hoezo zou je niet even een strudeltje mogen eten. Al zou je er alleen maar voor een schnapps komen, je blijft een gast, en die behandel je niet op zo’n manier! Alsof je dan minder bent dan de vis-etende-bontjasjes?
Oei, bekende hut, die Rifigio Comici. Maar dan met een negatieve ervaring. Wij maakten namelijk de fout hier achteloos binnen te lopen voor een korte tussenstop met koffie en apfelstrudel. Dat is dus in deze hut even niet de bedoeling! En dat werd ons ook in niet mis te verstaan geblaf kenbaar gemaakt. Perplex als we waren zijn we maar onmiddellijk vertrokken, met als voornemen er nooit meer terug te komen.
paolie op 11 okt 2018 11:54Ik vind dit overigens echt absurd! Hoezo zou je niet even een strudeltje mogen eten. Al zou je er alleen maar voor een schnapps komen, je blijft een gast, en die behandel je niet op zo’n manier! Alsof je dan minder bent dan de vis-etende-bontjasjes?
JurrianvanLoo op 11 okt 2018 15:24
omdat dit totaal niet het publiek is waar zij op mikken, ik houd ook van een strudel (gelukkig niet van koffie). maar een strudel zou ik hier nooit bestellen, als ze er uberhaupt strudels zouden hebben. in een chinees restaurant bestel je ook geen pizza… ik snap comici wel, ben er zelf ook geweest en oprecht heerlijk en bijzonder gegeten. De plek ademt een ‘‘Monaco’’ achtige sfeer, daar is (helaas) geen plek voor strudels…
Als die niet op de kaart staat, dan begrijp ik het;) maar anders…
Ze hadden geen strudel, maar wel ander gebak op de kaart staan. Maar er werd ons te kennen gegeven dat het de bedoeling was dat we er ook uitgebreid gingen eten. Zo niet, dan moesten we maar plaats maken voor anderen. Zelden zo ongastvrij bejegend.
*bericht bewerkt door paolie op 11 okt 2018 21:37
Ze hadden geen strudel, maar wel ander gebak op de kaart staan. Maar er werd ons te kennen gegeven dat het de bedoeling was dat we er ook uitgebreid gingen eten. Zo niet, dan moesten we maar plaats maken voor anderen. Zelden zo ongastvrij bejegend.
paolie op 11 okt 2018 21:23
Exact dat. Kun je echt niet maken. Ah fijn, genoeg andere hutten daar
Heel gastvrij is het niet, maar aan de andere kant: stel dat ik daar eens lekker wil lunchen, maar alles is vol en aan de helft van de tafeltjes zit een stelletje met zijn 2-en een stukje gebak te delen, dat is ook niet echt wat…
Op verschillende plekken in vall d’aosta had je bij veel pisterestaurant een apart (selfservice) gedeelte voor koffie, snacks, gebak etc en een ander lunchgedeelte. Vond ik heel fijn, geen mensen die plekken bezet houden, genoeg plek en duidelijk of je wel of niet moest wachten, dat beviel me wel.
Hoe dan ook, op een onvriendelijke manier is natuurlijk nooit goed te maken (maar klinkt Italiaans ooit wel echt vriendelijk ;)). Maar blijkbaar zorgen heel veel goede recensies dat je het je kan permitteren.
Heel gastvrij is het niet, maar aan de andere kant: stel dat ik daar eens lekker wil lunchen, maar alles is vol en aan de helft van de tafeltjes zit een stelletje met zijn 2-en een stukje gebak te delen, dat is ook niet echt wat…
Roy83 op 12 okt 2018 10:30
Ha, dat is inderdaad 1 van mijn persoonlijke ergernissen, uren een plekje bezet houden en 6,50 uitgeven aan 2 kopjes koffie en 1 stukje gebak… De kans dat het Nederlanders zijn die zich hier schuldig aan maken is denk ik ook bijna 100% ;)
Ja en dan ook nog het liefst 2 plekken bezet houden met spullen…maar ach, in Italië gebeurt het niet zo vaak en er is keus genoeg, dus zo vaak kom ik het gelukkig niet tegen :).
De bedoeling van de koffie met gebak (en nee, geen gedeeld gebak) was juist dat we weer razendsnel verder konden skiën. In zo’n prachtig gebied ga je toch geen uren besteden aan visgerechten met champagne ;) Maar serieus, we hadden geen idee dat dit zo’n type tent was (van de buitenkant zie je dat niet). Anders waren we er überhaupt niet binnengegaan.
Dat vind ik dus het enige lastige: het is echt zonde van de tijd om uitgebreid te lunchen, maar het is zo lekker op de juiste plekken…En niks tegen gebakjes delen hoor (zolang je mij maar niet in de weg zit als ik wil lunchen, ik probeerde gewoon een beetje nuancering aan te brengen :).
Comici, ook bij mij eigenlijk een slechte ervaring: een paar maal getracht er iets te eten, telkens bomvol. Buiten wat barretjes en tafeltjes maar daar was het een troep. Keiharde muziek, veel protserige types, peuken en afval op de sneeuw. Het zal er best goed eten zijn maar voor vis hoef ik niet boven op de berg te zijn.typisch gevalletje ten onder aan eigen succes.
Comici is een prima tent en al jaren bijzonder populair. Er bezoeken daar idd een wat meer welvarende groep mensen. Maar deze tent gaat echt niet onder eigen succes ten onder. Althans dat hoop ik niet 😬 want in januari zit ik er gewoon weer.
*bericht bewerkt door CJAHulskamp op 14 okt 2018 16:37
May the ski force be with you !!Lölplealm.Sölden. Geweldig uitzicht, lekker eten, aardig personeel.
Ik kan me nog goed herinneren dat we in feb 2017 twee keer bij Comici zijn geweest. Een keer binnen gelunched en een keer buiten geborreld. Die herinnering is positief, want ik vind het een unieke refugio. Inderdaad niet voor een snelle, makkelijke en goedkope hap; daar zijn weer andere plekken voor. Ik zou er graag weer eens naartoe gaan, niet alleen voor die hut maar voor dat hele Italiaanse skiën. Hier een foto waar we een flinke bel Aperdol op het Comici-terras wegtikken. Proost! 
*bericht bewerkt door Joostkol op 15 okt 2018 19:26
Ski fijn & veilig! Groeten, Joost
Kreeg vanochtend een berichtje uit Wolkenstein met deze foto… Het dak is eraf gewaaid met de zware storm afgelopen dagen.
Het plaatje van de achterzijde zegt meer @AtlasTales_Erwin
@bartvwg Woww…