De valkuil van veel pistekilometers

Ruud op 09 februari 2019· 28 reacties

null

Grote gebieden hebben veel te bieden. Veel pistekilometers, meerdere dalen, veel variatie in pistes en landschap, keuze uit meerdere dorpen, veel hoogteverschil en volop afwisseling. Hoe meer kilometers, des te meer mogelijkheden, is zo’n beetje het adagium.

Geweldig

Als je je verblijfplaats in zo’n groot gebied een beetje strategisch kiest, hoef je niet vaak dezelfde piste te doen. Dat is voor sommigen ook de sport, niet te vaak dezelfde pistes doen. Net zoals het een uitdaging is te proberen alle pistes te doen. Dus is het: op tijd opstaan, de eerste lift nemen en de hele dag knallen. In een groot gebied hoef je je niet te vervelen. En eerlijk is eerlijk, het ìs ook geweldig, de hele dag op pad zijn en een gebied doorkruisen. Ik vind het maken van tochten ook superleuk en ik weet nog hoe het was als je als beginner op les de hele dag op en neer dezelfde pistes had gedaan en je de goede skiërs terug zag komen met verhalen over alles wat ze geskied en gezien hadden. “We zijn vandaag naar Auris geweest” of “We zijn even in Villard Reculas gaan kijken en daar was de sneeuw supergoed” zeiden ze dan achteloos. Dat klonk bijna mythisch, alsof het verre exotische oorden betrof die je alleen kon bereiken na uren skiën over onbereikbare afdalingen. Nog in geen tien jaar weggelegd voor ons, als eerstejaars.

null

“We zijn gaan lunchen in Oz, een heerlijke “plat du jour” genomen. De Poutran lag er geweldig bij!” Afgunstig dacht ik dan: “Dat wil ik ook, dat wil ik ook!”. Alles wat wìj gezien hadden was een tosti bij het buffet onderaan de groene Lac Blanc die we drie keer ploeterend hadden gedaan. Ik herinner me nog de eerste keer dat we “echt” de berg opgingen en een ander dal inskieden. En het jaar erop toen we een keer een hele dag gingen skiën en met zijn allen gingen lunchen in een hut “ver weg in het gebied”. Een heuse tocht! Al die mythische dingen zelf doen! Dus ja, ik ben fan van gebieden waar je ergens naar toe kunt skiën, ik hou van keuzes en van je route uitstippelen.

En toch…

Maar toch hebben die gebieden ook een nadeel. Als je niet uitkijkt stap je in de valkuil dat je de hele dag door het gebied aan het crossen bent, daarbij een deel van de tijd op verbindingspistes glijdt, terwijl je allemaal leuke pistes voorbij skiet. Je krijgt gauw iets gretigs: “We gaan vandaag naar … ” heeft iets magisch. Maar soms kun je je beter bedwingen want eigenlijk is het leuker om de deelgebieden te verkennen en een paar keer de tofste pistes te doen, dan lekker ergens te lunchen en ’s middags een stukje op te schuiven en weer nieuwe afdalingen te zoeken. Zo kun je relaxt heel wat echte afdalingen doen en verbindingspistes links laten liggen. En natuurlijk is het gaaf om een keer het hele gebied te doorkruisen en er een dag van te maken. Maar dat hoeft niet iedere dag, want voor een goede skidag is een groot gebied niet nodig.

Het skigebiedje van Padola, een lift en drie fantastische pistes
Het skigebiedje van Padola, een lift en drie fantastische pistes

Zo hebben we twee weken geleden een heel dagdeel plezier gehad op drie pistes en één lift in het Italiaanse Padola, dat grenst aan het skigebied Drei Zinnen Dolomiten. Perfecte pistes, precies de goede steilheid, je doet ze keer op keer op keer. Soms is less more.

Ruud
droomt het hele jaar van witte bergen. Altijd bezig met het plannen van nieuwe trips, blogt hij over wintersport wetenswaardigheden.

Plaats een reactie

Een goede skidag heeft geen groot gebied nodig, maar ook een goede skiër heeft geen groot gebied nodig. Één en ander wordt nogal eens verward.

The mountains are calling and I must go ~ John Muir

Wij wisselen meestal af. Ene keer een tocht, andere keer zoeken we een deelgebied op. Hangt ook heel erg af van de indeling van het skigebied en het weer. Voordeel van 1 groot gebied is natuurlijk dat je de auto kan laten staan en per lift naar het deelgebied.

Hét grote voordeel van grote gebieden is mi dat je de uithoeken kunt opzoeken. Daar is het meestal erg rustig en blijft de sneeuw ook veel beter.

Wat zal ik zeggen… in de jaren 90 stond ik meer dan 100 dagen per jaar op de toenmalige skibaan van de Beekse Bergen… en zelfs dat verveelde niet :-)

Grussgott.... Ach, geht der Lift so hoch?

@Ruud Zoals altijd weer een heerlijk geschreven column. Elke keer weer een genot om te lezen.

Grootste voordeel van veel kilometers is dat het vaak gepaard gaat met variatie. In hoogte, in ligging (noord-zuid) in omgeving (hoog alpien - tussen de bomen). Daardoor kun je afhankelijk van het weer meestal wel iets leuks vinden. En kilometers afleggen is natuurlijk ook leuk :-)
Liever meer kilometers dan meer kroegen!

Doe mij maar wat minder pistekilometers…weinig kroegen…en heel veel rust, de stilte in de stoeltjesliften en genieten van de prachtige natuur!

Ik snap je helemaal. Vandaag keuze zat aan pistes in Grindelwald/Wengen maar toch heel veel blijven hangen bij de pistes bij Inner Wengen, Wordcup pistes hier zijn geweldig en lekker rustig. Dus meerdere malen dezelfde pistes gedaan

Ik vind het altijd heerlijk om tochtjes te maken. In Serfaus-Fiss-Ladis probeerden we altijd voor de lunch even alle vier de uithoeken van het gebied aan te doen. Gewoon omdat je er toch was. Als het niet te druk bij de liften was, dan lukte dat makkelijk.
In Mayrhofen was het altijd even naar Eggalm, daar een paar keer op en neer en dan weer terug.
In Hochkonig (op papier 112 km, zelf denk ik max 70 km) ook altijd leuk om de dag te beginnen met de Koningstour en daarna nog even blijven hangen bij leukere pistes (Zwarte 1).
In Dorfgastein/Grossarl kan dat bijvoorbeeld niet. Heb je maar twee hellingen waar je een aantal pistes naast elkaar hebt. Prima pistes, sommigen ook lekker lang, maar je stapt wel telkens in dezelfde gondel. Wat afwisseling vind ik leuker.

Peter Pos

Tuurlijk heb je uitersten, een Les trois vallees is bijzonder, maar ga je idd niet in een weekje zien.
maar een Zillertal arena met een 140+ km aan piste vind ik weer erg leuk. Groot genoeg om een tocht te kunnen maken, maar klein genoeg om wel alle pistes te kunnen skien en die je leuk vind nog eens te doen (of zoals in ons geval nogal eens voor kwam dat ik nog eens naar boven ging om een zwarte te doen en mijn vrouw t wel prima vond).

Mijn ervaring leert me meer en meer dat echte ervaren skiërs veel sneller kiezen voor kleine gebiedjes! Zelf konden de gebieden voor mij vroeger ook niet groot genoeg zijn, denk dat het een soort van haantjesgedrag is je wilt de grootste overwinnen … alleen dat is goed genoeg om aan te tonen dat je een goede skiër bent! Ikzelf ga enkel nog in de grote gebieden skiën tijdens hele rustige momenten, voor de rest geniet ik zoveel van die kleine gebieden waar veel minder volk is, je ook meestal duidelijk ziet dat het skiniveau veel hoger is en zelf de berghutten bieden betere gerechten aan dan die megahutten waar eten uit een ketel komt zoals ik dat nog van in het leger ken :-) Aja en met een gemiddelde 50 skidagen per seizoen de voorbije 5 jaar reken ik me zelf bij de ervaren skiërs :-)

*bericht bewerkt door Bruno op 10 feb 2019 07:04

Ik hou meer van kleinere gebiedjes
Maar dat is mijn menig
Doe liever die ene piste 10x achter elkaar, dan van hot naar her in een groot gebied

Helemaal mee eens Ruud, hetzelfde had ik met de skitour in skiwelt (80km) heb hem gedaan met mijn dochter van 12, hij was erg gaaf maar je bent de hele dag aan het jagen en op de tijd aan het letten. het voordeel was wel dat we de dag erna zeiden oh die piste was gaaf en die…dus zijn we de mooie pisten op ons gemak nog een keer gaan doen en zijn we bv niet naar Westendorf gegaan maar hebben we de 1C dal afdaling in Brixen gedaan (die met bus onderaan) want daar is in de tour echt geen tijd voor.

Ik heb ervaring met beide, van Bonneval-sur-Arc t/m Espace Killy en ook wat er tussen zit, Le grand Massif, Les deux Alpes, La Mongie, Les Orres. Ik vermaak mij best in de kleinere gebieden. Je doet wat vaker dezelfde piste en je skiet wat vaker op techniek.
Maar mijn voorkeur gaat toch uit naar de grote gebieden. Bijv bij Espace Killy heb 300 km aan piste. Maar in de praktijk doe je hoofdzakelijk de rode pistes met af en toe blauwe en zwarte. De groene kom je eigenlijk niet op. Daarnaast heb je natuurlijk altijd het zelfde beginpunt en eindpunt. Dus ondanks de omvang doe je toch al vaak dezelfde pistes

Les Orres heeft een omvang van ca.100 km. Dat vind ik toch eigenlijk wel het minimum om een week te skien.
Natuurlijk ga ik ook wel een naar kleinere gebieden en daar geniet ik net zo van. Soms zijn er gewoon andere keuze bepalende factoren. Maar dan moet je je er wel op instellen dat je wat vaker dezelfde pistes moet doen.

Zo is het! Goed verhaal Ruud!

Je zegt het eigenlijk zelf al: “Zo hebben we twee weken geleden een heel dagdeel plezier gehad op drie pistes en één lift in het Italiaanse Padola, dat grenst aan het skigebied Drei Zinnen Dolomiten. “
Voor een dagdeel is dat (soms) genoeg, maar voor een week ben ik het met @Marko2 eens, 100 km is toch wel minimaal nodig.
En toch… al vaak in Ischgl geweest. Ook afgelopen Kerst met een verblijf in Galtur. Voor het eerst ging de drukte me dit jaar een beetje tegenstaan. Lang wachten voor de Silvrettabahn als je niet super vroeg of later begon op een dag. En was Galtur een kleine verademing qua mensen op de piste.
Maar de afwisseling van pistes, tochten kunnen maken in een groter gebied blijft toch trekken.
Oplossing: met de krokus naar Montafon. Zowel een groot aaneengesloten gebied als enkele kleinere (Golm, Gargellen) voor elk een dagje skiën.

*bericht bewerkt door maik100 op 10 feb 2019 22:07

...ski-addict...

Oplossing: met de krokus naar Montafon. Zowel een groot aaneengesloten gebied als enkele kleinere (Golm, Gargellen) voor elk een dagje skiën.

maik100 op 10 feb 2019 22:06

Precies wat wij gaan doen volgende week. 6 dagen skieen in Montafon en iedere dag zelf kiezen wat het wordt, Golm of Gargellen voor wat rustiger compacter gebied en Silvretta Montafon voor touren en meer variatie. Eerste keer in dit gebied, maar we kijken er erg naar uit! Veel plezeier alvast!

Ik blijf het raar vinden dat grote gebieden een must is voor velen. Waarom?

Als je 20 keer dezelfde piste doet heb je ook een tocht gemaakt.
Variatie in piste? Welke variatie? Hooguit de steilheid is een beetje anders, maar voor de rest?
Voor het uitzicht hoef je het niet te doen, gezien 99,99% van de skiërs 2 meter vooruit naar de sneeuw kijkt terwijl ze skiën.

Ik snap het oprecht niet.

*bericht bewerkt door Skitechniek op 11 feb 2019 17:23

Ik blijf het raar vinden dat grote gebieden een must is voor velen. Waarom?

IkBakErNiksVan op 11 feb 2019 17:20

Idem.
Volgens mij heeft het te maken met het 'ik wil de grootste hebben-syndroom'.
Zo van "oooh, ga jij maar naar zo'n klein gebiedje? Dat van ons is groter hoor"
Nu ja, ik ben tevreden met een klein skigebied, waarschijnlijk omdat ik niets te compenseren heb. 😛😎

Bla, bla, bla.

Compensatie voor matige skitechniek. Vaak gepaard met hoge snelheid.

The mountains are calling and I must go ~ John Muir

Overigens kan ik me de honger naar kilometers wel voorstellen. Het is ook een soort ontdekkingsreis. En in een groter gebied kan je doorgaans meer ontdekken.

Het paradoxale is dat je daarmee ook meer mist. Doordat je je door het gebied haast is de kans groot dat je allerlei skiroutes en bostrails mist. Ik heb regelmatig dat ik wanneer ik voor de zoveelste keer in de lift zit nog een mooie route ontdek waar ik eerder langs geskied was.

Tot slot zal een groot deel van de kilometervreters alleen blauwe en rode pistes pakken. De meer uitdagende zwarte pistes, buckelhellingen en routes zijn geen optie. Dus dan heb je meer km's blauw-rood nodig.

*bericht bewerkt door Sebastiaan op 11 feb 2019 19:25

The mountains are calling and I must go ~ John Muir

Ik blijf het raar vinden dat grote gebieden een must is voor velen. Waarom?

Als je 20 keer dezelfde piste doet heb je ook een tocht gemaakt.
Variatie in piste? Welke variatie? Hooguit de steilheid is een beetje anders, maar voor de rest?
Voor het uitzicht hoef je het niet te doen, gezien 99,99% van de skiërs 2 meter vooruit naar de sneeuw kijkt terwijl ze skiën.

Ik snap het oprecht niet.

IkBakErNiksVan op 11 feb 2019 17:20

Het is ook vakantie, ik wil ook genieten van afwisselende uitzichten en het gevoel hebben van op pad te zijn. Ik kan ook de hele dag in snowworld heen en weer, of als je het met hardlopen vergelijkt op de band gaan, maar ik geniet toch meer als ik nog eens ergens kom.

Voor het uitzicht hoef je het niet te doen, gezien 99,99% van de skiërs 2 meter vooruit naar de sneeuw kijkt terwijl ze skiën.

IkBakErNiksVan op 11 feb 2019 17:20

Zeker nooit in Zermatt geweest?

Als je 20 keer dezelfde piste doet heb je ook een tocht gemaakt.

IkBakErNiksVan op 11 feb 2019 17:20

Dat is niet waar, 20 keer dezelfde piste is geen tocht. Het is WEL even veel skiën als 20 verschillende pistes.
100 rondjes op de ijsbaan is toch echt geen tocht, 40km over vaarten en meren schaatsen WEL.

Variatie in piste? Welke variatie? Hooguit de steilheid is een beetje anders, maar voor de rest?

IkBakErNiksVan op 11 feb 2019 17:20

De steilte is al een heel belangrijk verschil. Dan heb je nog rechte vallijn of dubbele vallijn, en is de sneeuw niet overal hetzelfde. Verder heb je rechte pistes of kronkelende, jumps, vlakke stukken etc. Etc.

Verder worden inderdaad gebieden waar alle pistes erg op elkaar lijken(zelfde helling, zelfde vorm) meestal lager gewaardeerd.

Wielrenners in Nederland rijden ook graag lange tochten, en dan scheelt zelfs de steilte niet eens!

Voor het uitzicht hoef je het niet te doen, gezien 99,99% van de skiërs 2 meter vooruit naar de sneeuw kijkt terwijl ze skien.

IkBakErNiksVan op 11 feb 2019 17:20

Ik heb ook moeite om dat niet te doen, maar ik stop ook vaak om om me heen te kijken, van het uitzicht te genieten en te bedenken waar ik heen wil. En op wat makkelijkere pistes kan ik echt wel ver om me heen kijken.

*bericht bewerkt door Slim op 11 feb 2019 21:22

Ik hak de grote resorts in kleine stukken, zodat ik elke dag een deel van het resorts kan doen. Afhankelijk van het weer of sneeuwcondities kan de volgorde variëren. En de laatste dag een grote tocht of dat stuk doen wat zo leuk was.

Grote gebieden vind ik ok voor vroeg of laat in het seizoen. Als de sneeuwcondities goed zijn kan je je prima vermaken op eender welke helling met een zonnig terras.

Ik blijf het raar vinden dat grote gebieden een must is voor velen. Waarom?

Als je 20 keer dezelfde piste doet heb je ook een tocht gemaakt.
Variatie in piste? Welke variatie? Hooguit de steilheid is een beetje anders, maar voor de rest?
Voor het uitzicht hoef je het niet te doen, gezien 99,99% van de skiërs 2 meter vooruit naar de sneeuw kijkt terwijl ze skiën.

Ik snap het oprecht niet.

IkBakErNiksVan op 11 feb 2019 17:20

Een groot gebied is voor mij geen must, maar vind dat wel leuk.
Variatie is er zeker wel. Lange of korte afdalingen, breed of smal, ligging, uitzicht etc.
En kijk je echt niet om je heen tijdens het skiën?? Dat doe ik constant, dus ja tuurlijk wil ik uitzicht…

*bericht bewerkt door luuk777w op 11 feb 2019 23:55

Wintersport, het beste wat er is.

Zoals met alles maakt de afwissling het leuk. De ene dag een mooie lange tocht, de andere meer lokaal omdat de omstandigheden dan beter zijn. Vorige week van Hollersbach naar kirchberg en terug geskied en daar alle drie de dalafdalingen gedaan( bijna 70km) de dag ervoor alleen lokaal in Jochberg. het waren allebei topdagen.

Sneeuwalarm

Ontvang gratis een sneeuwalarm per e-mail van jouw bestemming in aanloop naar je wintersport vakantie! De meldingen stoppen automatisch na je vakantie.

Plaats een reactie