Favoriete pistes van de redactie
Nu jullie hebben gelezen dat wij als redacteuren bijzonder zijn gecharmeerd van de Italiaanse skigebieden is het de vraag of dat ook geldt voor de pistes. Vandaag het antwoord op de vraag: Wat zijn de favoriete pistes van de redactieleden? Het grote verschil met skigebieden is dat een “favoriete piste” in ieder skigebied kan liggen. Een groot of klein skigebied, populair of totaal onbekend, het maakt niet uit. Dus, dit zijn onze favoriete pistes:
Rogier - Le Tunnel + Bartavelles, Alpe d’Huez (Frankrijk)
Ik speel hier een beetje vals, wat het zijn een paar pistes samen. Maar als je vanaf de Pic Blanc boven Alpe d’Huez via de Tunnel en de Bartavelles skiet (zwart-rood) kun je in een keer, zonder te prikken of een lift te pakken doorknallen naar Vaujauny op 1250 meter! Meer dan 2000 hoogtemeters, van steile buckels tot strak geprepareerde carvebanen. Volgens mij bestaat er geen afwisselendere afdaling dan dit!
Arjen - Vallon de la Sache, Tignes (Frankrijk)
Uiteindelijk word ik altijd het gelukkigst van afdalingen die veel hoogtemeters maken. Ze moeten hoog in het gebied starten en het liefst in het dorp eindigen. Op de manier zit er veel variatie in de run, van hoogalpien terrein boven de boomgrens tot speels door de bossen. De Vallon de la Sache (zwart-rood) in Tignes is zo’n afdaling. Startend rond de 2700 meter en uiteindelijk eindigend in Les Brévières op zo’n 1500 meter. Uitdagend, aan de rand van het gebied, zodat het nooit druk is, goede freeride wanneer er verse sneeuw ligt en gegarandeerd brandende kuiten wanneer je beneden bent.
Kristy - Piste de l’Ours, Veysonnaz (Zwitserland)
Het verhaal erachter maakt de Piste de l’Ours al interessant. 50 jaar geleden komen vier mannen na veel off-piste afdalingen tot de ontdekking dat de plek waar ze zo graag afdalen erg geschikt zou kunnen zijn als wedstrijdafdaling. De rode Piste de l’Ours in Veysonnaz is niet alleen een perfecte wedstrijdafdaling, maar ook een piste die je uitdaagt met zijn verschillende hellingshoeken en speelse bochten. Door de ligging blijft de sneeuw vaak van goede kwaliteit. Dit is een afdaling die ik kan blijven herhalen. Hoe beter je deze afdaling leert kennen hoe leuker hij wordt.
Rene - piste 3 + 1, Watles (Italië)
Hoewel het aanvoelt als 1 hele lange piste, zijn het officieel 2 pistes. Vanuit het hoogste punt in het piepkleine skigebied Watles kun je vanaf 2500m in één keer door skiën naar het dalstation op 1750m. De afdaling start met een gigantisch brede rode afdaling waar je alle ruimte hebt om grote carvebochten te maken. Halverwege de afdaling gaat deze over naar een bijzonder speelse piste waar veel afwisseling is in hellingsgraad en via een spel van bochten kom je uit bij de parkeerplaats. Zeker in het voorjaar als de sneeuw een zacht toplaagje heeft is deze afdaling ongeëvenaard.
Hij is te zien aan het begin van de SnowShow aflevering uit Val Venosta (Vinschgau).
Ben - piste 19, 20 en 21 (Seegatterl Abfahrt), Winklmoosalm - Steinplatte (Duitsland/Oostenrijk)
Deze rood-blauwe afdaling begin je vanuit de Möseralmbahn in het Oostenrijkse gedeelte. Je skiet daarna over de grens door de bos, dan over een brede afdaling langs de oude sleeplift, en vervolgens over een eindeloze piste langs een kabbelende beek tot opeens in de verte de parkeerplaats Seegatterl verschijnt. Het besneeuwde bos is sprookjesachtig. In het begin kan je heerlijk carven, langs de sleeplift kan je over enkele bulten springen en dan met veel vaart afbuigen het bospad in. Als je niet genoeg speed hebt is het kort prikken maar het is vooral genieten van de supermooie omgeving.
Henri - piste 2 + 3, Hochstein - Lienz (Oostenrijk)
Deze fabuleuze piste in het skigebiedje van Lienz start op een hoogte van 1995 meter en slingert de eerste paar honderd hoogtemeters als een ware racebaan langs een sleeplift door het bos. Na het passeren van het dalstation van de sleeplift gaat de rode 2 over in de zwarte 3 en wordt de piste niet alleen steiler, maar ook breder. Vlak wordt het nergens, dus laat de bovenbenen maar lekker branden! Uiteindelijk kom je na welgeteld 1327 hoogtemeters midden in de stad aan. Dat alles met een geweldig on-Oostenrijks uitzicht op de (Lienzer) Dolomieten.
Edo - Aiguille Rouge, Les Arcs (Frankrijk)
Deze zwart-rode afdaling naar Villaroger begint op de gelijknamige berg, de Aiguille Rouge, op 3226 meter. De afdaling begint bijzonder pittig in ruig en kaal hooggebergte maar gaandeweg gaat deze over in rood en wordt steeds lieflijker. Het uitzicht is grandioos en de afdaling is maar liefst 8 kilometer lang. De overgang van ruig naar vriendelijk maakt hem voor mij zo bijzonder. Bovendien kun je makkelijk wat off-piste lijnen meepakken, je komt steeds weer terug op de piste.
Rick - La Longia, Val Gardena (I)
Ik kies La Longia in Val Gardena vanwege de lengte (10,5 km) en de variatie door de vele verschillende landschappen. De afdaling is breed en open bovenin, vervolgens slingerend door de bossen en een nauwe kloof met bevroren mini-watervallen, eindigend met leuke authentieke restaurantjes langs de piste bij het dorp Sankt Ulrich (Ortisei).
Roel - Panorama Abfahrt, Grosseck-Speiereck (Oostenrijk)
Ik houd van pistes die over een hoge kam lopen waarbij je aan twee kanten naar beneden kijkt. De Frommesabfahrt bij Fiss is een hele bekende, maar ik kies voor de rode Panorama Abfahrt (4a) in het skigebied Grosseck Speiereck. Het voordeel is namelijk dat het gebied heel rustig is waardoor deze piste helemaal tot zijn recht komt. Je begint vanaf de Speiereck op bijna 2400 meter over een heerlijke carvepiste tot het bergstation van de Sonnenbahn, waarna je de afdaling via piste 2b helemaal kunt doortrekken tot het dal bij Sankt Michael im Lungau op 1075 meter. Een fors hoogteverschil in een relatief klein gebied.
Ruud - ik kan niet kiezen
Een favoriete piste heb ik eigenlijk niet. Er zijn zoveel geweldige pistes, ieder om zijn eigen reden; de uitdaging (Vallon de la Sache, Tignes), de carvefactor (daarvan zijn er te veel om op te sommen), het landschap (La Longia, Val Gardena), de lengte (La Sarenne, Alpe d’Huez) of een bijzonderheid (Totälpli, Lenzerheide met zijn galerij of Le Tunnel in Alpe d’Huez). Ach, de Alpen liggen vol prachtige pistes.
Bij dat laatste kunnen we ons natuurlijk helemaal aansluiten. We doen met dit lijstje heel veel pistes tekort, dus is de vraag: wat zijn jouw favoriete pistes?
Lees ook:
Plaats een reactie
Voor de beleving en de lengte de Frommes-abfahrt in Fiss met de Ladis-abfahrt er achteraan. Maar er zijn zoveel lekkere kortere pistes die je door de mindere bekende naam niet bijblijven. Die pistes waarvan je beneden zegt; pakken we deze nog een keertje…!?
Piste de l’Ours 💕
Wat leuk Kristy!
Inderdaad een piste die steeds lekkerder en leuker wordt naarmate je hem vaker doet. De grote favoriet van ons hele gezin.
Wat fijn was, want het was twee vakanties onze ‘dalafdaling’ aangezien we er onderaan parkeerden. Maar dan nog een keer en nog een keer voor we vertrokken.
Naast de genoemde pistes in Alpe d’Huez voor mij ook nog de Frontfroide. Een lange, brede rode piste met een nagenoeg constante hellingshoek. Vaak behoorlijk rustig waardoor het waanzinnig goed carven is. En om die reden ook de zwarte L’aigle in st François longchamps.
De rode Genepi en Eglantiers gecombineerd in Galibier thabor, ruim 1000 hoogtemeters door prachtig terrein met een lekkere hellingshoek, ideaal om de beenspieren lekker te laten branden.
De combinatie van 1, 5, 8 en 10 in st Foy. Met meer dan 1000 hoogtemeters over rood en zwart.
De genoemde combinatie bij de aguille rouge in les arc… alles bij elkaar gewoon te veel fantastische pistes om op te noemen.
Afgelopen kerst waren we in Ischgl, bakken sneeuw uit de lucht en veel wind. Voor de les uit met Vlin maar eens een rondje maken vanuit de Pardatsch. 40 cm vers op de zwarte 4 dus vlin (11 jaar) stond tot knieën in de sneeuw. Hoe gaaf vond ze dat. Die nummer 4 op die dag, terug naar de toplift van de oude pardatsch staat bij haar dus op nummer 1 en ze raakt er niet over uitgepraat!!
- De Lona in Grimentz, 1200 hoogtemeters, en je ziet bijna geen liften gedurende de afdaling.
Qua soort piste heen ik het liefst een beetje lichtrood een strak om heerlijk te carven. Daar zijn er inderdaad meer dan genoeg van, dus kan er niet specifiek 1 opnoemen.
Qua uitzicht is het bovenste deel van de blauwe piste in pds vanaf pointe des mossettes richting ardent mijn absolute favoriet. Je kijkt daar pal op de dents du midi, zo mooi! Dolomieten alleen nog in de zomer geweest, maar anders zouden die ook hoog op het lijstje staan qua uitzicht.
grappig, direct op 1 ook mijn nummer 1 :) @rogier
Ook ik heb graag lange afdalingen. Mijn favoriet:
de “10” in Flims.
Startplaats: La Siala (2810 m)
Bestemming: Flims Dorf (1100 m)
Lengte: 14.8 km
Hoogteverschil: 1710 Meter
FlimsLaax kenmerkt zich sowieso door lange afdalingen zonder liften tussendoor. Het duurt wel even voor je boven bent, maar dan mag je ook héél lang aan één stuk door skiën. Zoals vanaf de Vorab gletscher naar Laax, twee volle hoogtekilometers in een ruk.
Binnenkort staat in Espace San Bernardo ook weer de mooie piste van Belvedere naar La Thuile, 11 km, op het programma.
@rogier ooit in Engelberg vanaf de Titlis over de piste helemaal tot het dal geskied (ik zeg bewust op de piste ivm onderwerp in relatie tot de enorme off-piste mogelijkheden daar)?
Uit dit lijstje ga ik ook voor La Longia btw. Met de Diavolezza als nr. 2
Opmerkelijk (maar niet verwonderlijk) dat vooral de langere en qua moeilijkheidsgraad gemiddelde afdalingen worden genoemd. Ik heb persoonlijk een paar minder lange (alhoewel), maar wel iets steilere afdalingen op mijn favorietenlijstje staan:
- Langer Zug in Lech
- Zürser Täli in Zürs
- Lange Wand in Ischgl
- Piste 5 in Ischgl
- Bellevarde in Val d’Isère
- White Hare in Zermatt
- Fluhalp in Zermatt
- Obere Scheid in Serfaus
- Adlerpiste in Fiss
@rogier ooit in Engelberg vanaf de Titlis over de piste helemaal tot het dal geskied (ik zeg bewust op de piste ivm onderwerp in relatie tot de enorme off-piste mogelijkheden daar)?
Uit dit lijstje ga ik ook voor La Longia btw. Met de Diavolezza als nr. 2
roberthoogenboom op 16 feb 2020 16:38
Ja, mooi, Diavolezza!
Voor mij dan La Longia op #2 en Le Tunnel op #3. Maar voorlopig zijn er nog veel meer pistes waar ik nog nooit geweest ben dan dat ik er ken, dus wie weet wat er allemaal nog verandert aan dat lijstje :-)
Wat leuk dat Grosseck-Speiereck in het rijtje staat! Hier zijn wij in de kerstvakantie geweest en de genoemde afdaling was ook onze favoriet. Vooral het bospad naar st. Michael, met prachtig uitzicht onderweg.
Ik vindt de rode 4 in Flachau leuk
En dan vooral het stuk bij de Lisa Alm hut
Daar is het meestal niet druk, dan kan ik een heel stuk alleen skiën met de zitski
De keuze van @Henri kan ik volledig beamen. Een waar kleinood in Osttirol, maar stiekem één van de beste skigebieden in de Alpen. Persoonlijk prefereer ik de Kamma-afdaling bovenaan, omdat je hier echt snelheid kan nemen.
Mijn favoriete piste is toch de dalafdaling in Goldeck (Karinthië). Deze afdaling is nooit geopend, maar wij hebben ooit het geluk gehad in een zeer sneeuwrijke winter deze afdaling te mogen nemen. Je vertrekt bovenaan Goldeck met de graatafdaling en je vervolgt aan het bergstation van de cabinelift de zwarte afdaling. Hier krijg je een afwisseling van speelse bochten, steilere stukken en minder steile stukken met een prachtig uitzicht op het lager gelegen Spittal. De totale afdaling telt bijna 1600 hoogtemeters met een vaak ongekende rust.
Een verborgen parel die slechts een handjevol mensen ooit nog zullen skiën.
*bericht bewerkt door Mathijs op 16 feb 2020 19:13
Wanneer presenteert Rogier eens een skiverslag in het Frans?Fanatix op 16 feb 2020 11:53
- De Lona in Grimentz, 1200 hoogtemeters, en je ziet bijna geen liften gedurende de afdaling.
Zeker!!! Deze week in Grimentz en deze piste is heerlijk!
@Mathijs deze afdaling is tegenwoordig gewoon besneeuwd dus hij zal een stuk vaker open zijn tegenwoordig.
Naast de genoemde pistes in Alpe d’Huez voor mij ook nog de Frontfroide. Een lange, brede rode piste met een nagenoeg constante hellingshoek. Vaak behoorlijk rustig waardoor het waanzinnig goed carven is. En om die reden ook de zwarte L’aigle in st François longchamps.
De rode Genepi en Eglantiers gecombineerd in Galibier thabor, ruim 1000 hoogtemeters door prachtig terrein met een lekkere hellingshoek, ideaal om de beenspieren lekker te laten branden.
Matthias123 op 16 feb 2020 08:11
De Fontfroide zou een goede piste kunnen zijn, maar dan zouden ze in Alpe d’Huez wel de moeite moeten nemen om hem te prepareren.
Tijdens een weekverblijf gemerkt dat men deze piste weigerde te prepareren, ondanks de capaciteitssterkte van de directe stoeltjeslift.
Voor de Eglantiers (eventueel in combinatie met Génépi) ben ik het volledig eens. Voor mij met voorsprong de beste piste van het gehele gebied, ook altijd rustig vanwege de trage vierzitter die de piste bedient.
@Mathijs deze afdaling is tegenwoordig gewoon besneeuwd dus hij zal een stuk vaker open zijn tegenwoordig.
Matthias123 op 16 feb 2020 19:21
De piste is al jaren kunstmatig besneeuwd, maar toch slaagt men er niet in deze piste te openen (vanwege de geringe hoogte).
Ik ga eerlijk zijn. Tijdens ons verblijf was de piste officieel niet geopend vanwege de laatste tweehonderd meter waar wat meer stenen lagen. Desondanks werd de piste dagelijks vers geprepareerd, met uitzondering van die laatste meters.
Ondanks het feit dat bovenaan meer dan drie meter sneeuw lag (!), kreeg men het niet klaargespeeld om de dalafdaling (inclusief kunstmatige besneeuwing) te openen. Als uitleg kreeg ik van een lokale liftbediende de uitleg dat het ‘te warm’ zou zijn om de laatste sectie te besneeuwen. Het verplaatsen van een beetje sneeuw was blijkbaar te moeilijk.
Onbegrijpelijk vanuit commercieel oogpunt.
Deze piste is trouwens al een tweetal jaar permanent gesloten, ondanks de besneeuwing.
Zwarte 20 in Kals - Matrei en de rode 2 in Pila zijn mijn favorieten. Kan er geen genoeg van krijgen, vandaag nog zeven keer achter elkaar de rode 2 in Pila gedaan.
Ook ik heb graag lange afdalingen. Mijn favoriet:
de "10" in Flims.
Startplaats: La Siala (2810 m)
Bestemming: Flims Dorf (1100 m)
Lengte: 14.8 km
Hoogteverschil: 1710 MeterFlimsLaax kenmerkt zich sowieso door lange afdalingen zonder liften tussendoor. Het duurt wel even voor je boven bent, maar dan mag je ook héél lang aan één stuk door skiën. Zoals vanaf de Vorab gletscher naar Laax, twee volle hoogtekilometers in een ruk.
Binnenkort staat in Espace San Bernardo ook weer de mooie piste van Belvedere naar La Thuile, 11 km, op het programma.
Frank op 16 feb 2020 16:29
@Frank da's inderdaad een heel lekkere piste en is ook 1 van mijn favorieten
*bericht bewerkt door Chonn op 16 feb 2020 21:34
Atomic Redster S9 Revoshock 160 / G9 Revoshock 172 / Rossignol Hero Elite LT 176@roberthoogenboom Ik ken daar inderdaad eigenlijk alleen de off-piste afdalingen. Dit was dan ook het topic favo pistes ;-)
De lattenabfahrt in Kappl! Zalig.
Vanaf Plateau Rosa in Cervinia helemaal naar het dal van Valtournenche is voor mij de meest waanzinnige afdaling! Met alleen 1 klein stoeltjesliftje, maar dat is te verwaarlozen.
En ook de prachtige afdaling vanaf Santa Croce Pedraces/Badia Tot aan beneden. Lang niet zo’n lange afdaling, maar wel wat uitzicht betreft en qua piste echt top!
ik ben fan van de rode west-gipfel piste in Hinterglemm. Was eerst nummer 6; sinds dit jaar nummer 8. Echt heerlijk!
De rode Genepi en Eglantiers gecombineerd in Galibier thabor, ruim 1000 hoogtemeters door prachtig terrein met een lekkere hellingshoek, ideaal om de beenspieren lekker te laten branden.
.
Matthias123 op 16 feb 2020 08:11
+1 : en altijd heerlijk rustig want aan de zijkant van Valmeinier…
Vanaf Plateau Rosa in Cervinia helemaal naar het dal van Valtournenche is voor mij de meest waanzinnige afdaling!
mukkie op 16 feb 2020 22:27
Inderdaad, +1
De Kandahar in Garmisch is ook prachtig met veel uitdaging en een waanzinnig mooi uitzicht
Leuk dit soort onderwerpen! Zo zie je soms maar dat een ‘klein’ gebied evengoed een pareltje qua piste kan hebben. De meeste kiezen toch een lange en gevarieerde piste … maar dat brengt me gelijk op een nieuw idee: wat zijn de langste/steilste pistes ter wereld? Wij zijn namelijk een keer naar Zermatt-Cervinia geweest en die heeft een piste van 22km (maar je moet wel stiekem een verbindingslift nemen).
Ik zie in de toekomst dan ook graag nog 3 nieuwe onderwerpen:
- de langste pistes ter wereld
- de steilste pistes ter wereld
- meest beroemde pistes ter wereld (zoals bijvoorbeeld de Hahnenkam)
Ha, leuk onderwerp! Fan van de Christine, in ValTho, en de rode piste vanaf de Cime du Caron helemaal doortrekken naar Les Menuires. Ook fijn, de 7 in Ischgl die achter door een dal loopt waar we ook wel eens bokjes gespot hebben. Maar de dalafdaling op diezelfde plek is ook een echte racebaan, en superleuk!
Kuitenbijter? Probeer dan de Eberharter Goldpiste, de dalafdaling in Kaltenbach eens. Vrijwel altijd een lading slush en buckels, maar bizar lang en afwisselend en onderaan wacht de PostAlm met een biertje.
Of de rode 16 in Mayrhofen, over de kam heen. Prachtig uitzicht, wel effe afzien indien buckels.
Over drie weken mag ik weer, zin in!
Eentje die zeker niet mag ontbreken, en iedereen die hem gedaan heeft zal het herkennen vanaf de Mont Belverdere 2640 tussen la Thuile en La rossiere, de afdaling, 19b, 18 en 6 aaneengesloten skiën tot onderaan in het dorp La Thuile