Livigno, Bormio, Skirama Brenta 22.12.2018 t/m 05.01.2019

Nou de pistes zijn vooral veel langer en bieden qua terrein wat meer variatie aan de kant van Carosello.

Dag 5 - Bormio

Vandaag zijn we in alle vroegte van Livigno naar Bormio gereden. Om 8.30 uur hadden we de eerste gondel omhoog, naar het centrale punt van het skigebied: Bormio 2000. Deze hele berg ademt skisport. Met onze consumenten GS-jes waren we wat underdressed. Overal wedstrijdskiërs, trainers, pisteurs. Niet alleen vanwege de worldcup die hier is neergestreken, maar het gebied en de pistes lenen zich ervoor. Keiharde pistes op een noordhelling (weinig te lijden van de zon), vrij steil ook. Zeker geen gebied voor beginners.
Op de pistekaart lijkt het niet per se heel veel, maar de afdalingen zijn lang, en de varianten eindeloos. Het is een leuk gebied met veel verschillende pistes, verbindingspistes (‘paden’ mogen het niet heten gezien de bochten die je moet maken voor snelheidscontrole), zowel boven als onder de boomgrens. Veel terrein en reliëf in de pistes, nooit saai en altijd eerder pittig dan voor luie skiërs.

De Stelvio-piste was uiteraard ingericht voor de afdaling van de heren (komende vrijdag) en zaterdag wordt er de Super-G op geskied. Alle netten hingen, de poorten stonden, de blauwe lijnen waren gespoten… vandaag was een training van de afdaling.

En die mannen komen echt kneiterhard voorbij op een piste die echt niet leuk was om op te skiën voor stervelingen (vanmorgen zijn we hem overgestoken en bijna uitgegleden).

Overigens is dat wel een opmerking over dit hele gebied: als er - zoals nu - nog niet veel natuursneeuw is gevallen, zijn de pistes best hard en ook snel afgeschraapt en ijzig. Zelfs met vers geslepen GS ski’s was het flink zoeken naar grip hier en daar. Zodra de corduroy-ribbels weg zijn en de zon er nog niet op staat (of tussen de bomen helemaal niet) is het soms echt best tricky. Zelf de lokale racers hadden er soms moeite mee. Dat is een van de redenen (naast het vooral rode pisteaanbod, en vrij steil rood ook nog) dat ik hier als beginner niet naartoe zou gaan.

Maar voor gevorderden is het een heerlijk gebied. Voldoende variatie boven en onder de boomgrens, meer dan genoeg hutten om wat te eten en drinken, een prima liftennetwerk. En het dorp is ook sfeervol, authentiek en het oogt gezellig en of er daadwerkelijk wat te doen is.

Bormio lijkt me wel wat, wellicht wat later in het seizoen als het wat meer zon pakt. Het ligt allemaal hoog genoeg dus hetzelfde geldt voor Livigno.

Slaan jullie het gebied van Isolaccia over?

Slaan jullie het gebied van Isolaccia over?

Quick op 26 dec 2018 17:10

Nee hoor, daar gaan we morgen heen. En vrijdag naar Santa Caterina.

Nice! Ook aan de San colombano kant geweest?

Nice! Ook aan de San colombano kant geweest?

Jor!an op 26 dec 2018 17:33

Nee dat is hetzelfde gebiedje als Isolaccia: Cima Piazzi heet dat. Daar gaan we morgen dus heen.

Nice! Ook aan de San colombano kant geweest?

Jor!an op 26 dec 2018 17:33

Hey Jorian, alles goed met die bank van jullie?

Morgen lekker isolaccia

Leuk hoor! Ben benieuwd.

Dag 6 - Bormio, Cima Piazzi

Vandaag hebben we geskied in het gebiedje van Isolaccia, San Colombano of - zoals ze het zelf noemen: Cima Piazzi, ‘Mountain of Fun’. En dat was het ook. Voor mij was dit tot nu toe het leukste (deel)gebiedje dat we op deze trip hebben geskied. Het is eigenlijk een hoefijzertje met twee opstapmogelijkheden. Achter de top ligt boven de boomgrens nog een klein maanlandschapje met een paar prachtige pistes en ook vooral geweldige toer- en freeridemogelijkheden (als de condities zich daarvoor lenen, aan het terrein zal het niet liggen).
Zelf zeggen ze dat ze 20 van de 25 km piste open hadden. Nou waren er wel een paar varianten dicht (te weinig sneeuw, nog niet geprepareerd), maar als ze hadden gezegd dat ze in totaal 60 km piste hadden gehad, had ik het zeker ook geloofd. Lange afdalingen door het bos, vele varianten in alle moeilijkheidsgraden (ondanks dat alles als rood op de pistekaart staat). Echt veel en leuke variatie. Zeker ook boven de boomgrens is er dus veel te beleven. Het is gewoon leuk en gevarieerd en je verveelt je niet snel en hebt niet gauw het idee dat je er al geweest bent.

Enig ‘minpuntje’ zal voor sommige mensen zijn dat het bovenste deel van het gebied uitsluitend sleepliften bevat. De stoeltjesliften aan de Motte-kant zijn stokoud en traag. Datzelfde geldt voor de cabinelift aan de andere kant. Groot voordeel daarvan is dat er niet veel mensen tegelijkertijd naar boven getransporteerd kunnen worden en dat het in het gebied dus heerlijk rustig is. Ik heb eigenlijk geen andere taal dan Italiaans gehoord vandaag (tenzij men met mij in gesprek ging, dan was dat in prima Engels). Vooral lokale skiërs, waaronder de vakantie-jeugd en de skivereniging.

Echt een prachtig gebiedje waar ik rustig nog een paar dagen zou kunnen skiën. Want ondanks dat we alle pistes hebben gedaan vandaag (alles wel twee keer vermoed ik), zou ik me er zeker niet gaan vervelen.

Na het skiën zijn we nog even Bormio in gegaan. Dat is ook een erg leuk stadje. Sfeervol, oud Italiaans met moderne uitstraling tegelijkertijd. Daar zou ik echt wel een week willen verblijven om in de omringende (deel)gebieden te skiën. Een best romantisch stadje ook, dus wie nog een uitgebreide wintersportdate moet plannen…

Wel extreem druk, daar op de Cima Piazzi. Ischgl op z’n Italiaans, wat ik je brom!

Heerlijk zeg, weg uit de massa en olderwets genieten van Italiaanse pracht. Bella!

Mooiste wat er is tóch (voor jou) onbekende gebiedjes ontdekken, soms negatief, soms positief, maar altijd spannend

@GiGi leuke updates Gijs, mooie foto’s ook! Leuk! Nog plannen om een dagje met gids op pad te gaan in Livigno? Zou ik zeker doen!

Geweldig! Die wat oudere liften stoorden jullie niet? Of kon je ook gebruik maken van wat nieuwere, waardoor je meer netto skitijd had?

Geweldig! Die wat oudere liften stoorden jullie niet? Of kon je ook gebruik maken van wat nieuwere, waardoor je meer netto skitijd had?

Quick op 27 dec 2018 20:17

Nee er was niet echt iets heel moderns. Maar dat vind ik niet zo erg. Ik ben niet iemand die bijhoudt hoe veel netto skitijd hij heeft gehad, hoe hard hij is gegaan, hoe veel hoogtemeters hij heeft gemaakt, etc.

@GiGi leuke updates Gijs, mooie foto’s ook! Leuk! Nog plannen om een dagje met gids op pad te gaan in Livigno? Zou ik zeker doen!

Arjen5 op 27 dec 2018 20:06

Nee. Livigno heb ik voorlopig wel gezien, andere gebieden lonken. Misschien ooit.

Zo weer een Italiaans skigebiedje op de To-do list 👍

Ik zou zelf niet zo snel naar dit soort voor mij onbekende gebiedjes afreizen, maar ik vind het wel heel gaaf om er op deze manier een kijkje te kunnen nemen! Dank voor het mooie verslag!

Dag 7 - Bormio, Santa Caterina

Vandaag zijn we om 8.30 uur omhoog gegaan, de top over bij Santa Caterina. Dat is eigenlijk net zoals Bormio een voornamelijk rood en zwart gebied. Hoewel, de rode pistes die in de kom achter de top liggen, naast de Sobretta-lift, staan weliswaar als rood op de pistekaart, maar hadden wat ons betreft blauw mogen zijn. Glooiend en breed, nergens steil.
De rest van de berg is eigenlijk allemaal dezelfde helling. Twee dalafdalingen door het bos en boven de boomgrens een stukje oefenpistes met sleepliften en een stevig zwarte afdaling met enkele varianten vanaf waar de gondel de top doorsnijdt (letterlijk). En dat is het dan. Op papier is Santa Caterina met 35 km piste na Bormio (50 km) en Cima Piazzi (25 km) het tweede gebied. Maar we vonden het een stuk kleiner aanvoelen dan Cima Piazzi. Qua pistekilometers, maar vooral ook qua diversiteit. In dat opzicht moet zelfs Bormio het afleggen tegen Cima Piazzi wat mij betreft.
Een beetje weinig variatie dus, en ook niet zo fotogeniek. Dat laatste lag ook aan het weer trouwens. Bewolking en wat vlak licht helpt niet in dat opzicht.

Morgen gaan we skiën in Aprica en daarna rijden we door naar Dimaro in Val di Sole. Daar zullen we vanaf zondag de gebiedjes op de Superskirama Brenta-pas bezoeken.

Zie ik nu huurski’s Gijs ?

Ja ik had voor een dagje de Fischer RC4 The Curv GT gehuurd (175). Die had ik al een keer getest, maar niet op betonharde pistes en ook niet een hele dag…

En ??

lekker druk daar ;-)

En ??

Pirmin op 29 dec 2018 10:00

Heerlijke ski. De breedte merk je eigenlijk niet in negatieve zin. Veel grip, geen druk op de knieën. De radius, minimale hoeveelheid rocker en de directheid van de ski spreken me ook erg aan. Alleen de demping is wat minder dan mijn Racetigers en misschien ook wat weinig naar mijn smaak. Maar de GT is tot nu toe the one to beat als vervanger van mijn Racetigers aan het eind van dit seizoen.

lekker druk daar ;-)

Jochemgerrits op 29 dec 2018 13:39

Nou aanzienlijk drukker dan Cima Piazzi en ongeveer even druk als Bormio. Maar ook de centrale gondel in Santa Caterina is een bottleneck waar je wat drukte ervaart omdat het de enige lift naar de top is en het knooppunt van het hele skigebied bij het middenstation van die lift is.

Dag 8 - Aprica

Vandaag waren we op doorreis van Bormio naar Val di Sole. Onderweg kom je dan lang Aprica. Een skigebiedje op de noordhelling van de zuidelijke vooralpen. Zo’n 50 km piste (waarvan ongeveer 30 open), opgedeeld in drie lijnen op dezelfde helling. Een beetje een Italiaans Toggenburg qua pistekaart.
Dit gebiedje heeft nog niet veel natuursneeuw gehad en dat merk je. De pistes die e open hebben - hulde overigens - zijn betonhard en afgeschraapt. Niet de beste ski-ervaring. Maar daar kan ik op zich wel mee leven (in Snowworld is het op zondag ook na 10.30 uur gedaan en zijn de pistes ongeveer hetzelfde). In Aprica is er echt een aantal bijkomstigheden die maken dat dit niet mijn favoriete gebied zal worden. Er is niet heel vel variatie in de pistes. De blauwe zijn glijpaden, de rode zijn kronkelende ijsplaten en de zwarte zijn rechte ijsplaten. En alles onder de boomgrens met telkens hetzelfde stukje sfeerloze en werkelijk oninteressante berg tegenover je. Een indrukwekkend panorama als in Bormio (het Ortler-massief) is er niet. En als je naar het dorp in het dal kijkt, dan zie je wat het eigenlijk is: een door een Belg ‘ontworpen’ (;)) hoopje miserabele betonnen gebouwen met de sfeer van Tsjernobyl en de uitstraling van een deconstructie van Anton Pieck dat door een Google Translate is gehaald uit de tijd van Ceausescu.
Ook in het skigebied zelf hebben ze de vergane glorie/oude meuk niet opgeruimd. In verval geraakte gebouwen (pisterestaurants, liftgebouwen) en oude liften gewoon nooit weggehaald. Allang niet meer in gebruik, een nieuwe lift ernaast gezet en dan gewoon de oude laten staan. Als je me had gezegd dat ik in Oost-Ukraïne aan het skiën was geweest vandaag had ik het geloofd. Nou ja. Een vink-locatie en iets waar @Henri zijn nostalgie-hart en ouwe meuk-fetisch kan oppoetsen… ;)

Na het skiën zijn we naar Dimaro gereden, waar we de komende week verblijven en de Brenta-Dolomieten en Val di Sole gaan verkennen. Die weg is trouwens prachtig, over de Passo Tonale etc. Maar daarover de komende dagen meer.

EDIT: Foto’s oploaden lukt even niet. Morgen zal ik het nog eens proberen.

een door een Belg ‘ontworpen’ (;)) hoopje miserabele betonnen gebouwen met de sfeer van Tsjernobyl en de uitstraling van een deconstructie van Anton Pieck dat door een Google Translate is gehaald uit de tijd van Ceausescu.

GiGi op 29 dec 2018 21:06

Ik moest hier iets te hard om lachen 😂

Hoe verhoud de Curv gt zich ten opzichte van de stockli laser ax? Wat vindt jij de belangrijkste verschillen ? Rocker ? …

De foto’s kan ik hier niet fatsoenlijk uploaden (een bandbreedteprobleem denk ik). Als ik weer in Nederland ben zal ik foto’s uploaden met de naam van de gebieden erbij.

Hoe verhoud de Curv gt zich ten opzichte van de stockli laser ax? Wat vindt jij de belangrijkste verschillen ? Rocker ? …

Domi75 op 29 dec 2018 22:28

De Stöckli is overall een stuk stijver en minder vergevingsgezind dan de GT. Zo stijf dat ik er eigenlijk niet normaal mee kon skiën. Ik kwam wel beneden, maar ik kreeg de Laser AX gewoon niet gebogen. Iemand met meer beenkracht zal daar minder moeite mee hebben denk ik. En de rocker in de GT doet wel wat, maar het feit dat die hele ski wat meer op menselijke schaal is gemaakt doet het 'm voor mij.

Dag 9 - Peio

Peio is een klein gebiedje (20 km) op zuidhellingen in een zijdalletje. Van die zuidhelling (en de zon die er dan op zou staan) hebben we niet zo veel gemerkt, omdat het boven 2000 meter erg koud was, met gure wind en sneeuwval. Dat zorgde helemaal boven in het gebied (3000 m!) voor white-out condities. Beneden 2000 meter was het zacht en zonnig.
Het gebied is niet zo groot dus, maar biedt wel de mogelijkheid om van 3000 meter af te dalen naar 1400 meter. Een leuke lange afdaling dus. Het laatste stuk was de eerste keer dat we hem deden nog prima, maar de tweede keer (rond 11.30 uur) al helemaal kaal geschraapt in het midden en wat buckels aan de zijkant. En op een net te steile piste om zonder bochten vanaf te komen en een vrij smal pad bovendien met veel beginners erop - dat is geen lolletje.
Maar er zijn dus zeker wat afdalingen de moeite waard en het liftsysteem werkt prima. Het decor waar je in skiet en de rode pistes 12, 13 en 1 zijn wel de pareltjes van het gebied. Verder ben je er vrij snel klaar, zeker als de pistes er niet heel mooi bij liggen (wederom betonhard en rond de lunch al helemaal kapot geskied). Voor het eerst hebben we ook wat drukte ervaren. Dat zal te maken hebben met het feit dat het weekend was én tweede week van de kerstvakantie. Leuk voor een dagje, maar speciaal voor dit gebied naar Italië rijden zou ik niemand aanraden.

Omdat foto’s uploaden niet goed lukt hier, heb ik @Henri gevraagd ze van mijn Google Drive te plukken en ze in een aparte post in dit topic te plaatsen. Er kan dus enige vertraging in zitten, maar deze omweg is helaas noodzakelijk. Er komen op die manier ook nog wat foto’s van Aprica.