Slalom-training - waarom altijd paaltjes?
I ben een aantal jaren terug tijdens de skiles (/slalom-training) met mijn bergski achter een paaltje blijven hangen en heb hierbij mijn knie toen sterk verdraaid.
Gelukkig kon ik toen (met pijnstillers, ontstekingsremmers en een forse kniebrace) de week uitskiën, waarna toch enkele maanden intensieve kine nodig was om alles terug redelijk in orde te krijgen.
Nu vroeg ik me af waarom men altijd met paaltjes moet werken.
Zelfs de lage trainingspaaltjes waarvoor je geen scheenbeschermers nodig hebt zijn theoretisch oneindig stijf onderaan als je er met een ski achter blijft haken, zeker al als deze in een harde piste geboord moeten worden.
Hebben jullie al trainingsplaatsen gezien waar met dit ander aanpakt?
Bijvoorbeeld met een soort conusjes zoals bij de voetbaltrainingen gebruikt worden?
Dit zou het blessurerisico enorm verlagen.
De moeilijkheid is natuurlijk wel dat ze een tijdje moeten blijven staan.
Stippen met natuurvriendelijke verf zouden ook een oplossing kunnen zijn.
Doppen blijven zelden liggen of er waait sneeuw overheen. Verfstippen zie je na 1 afdaling ook niet meer. En na enkele weken slalom training is heel de piste groen blauw paars of rood.
Wij gebruiken vaak pluimpjes. Die boor je wel in de sneeuw en blijven goed zitten maar boven de sneeuw steekt enkel een lang harige pluim uit.
Maar het liefst train ik gewoon met stubbies en scheenkappen.
*bericht bewerkt door RFKANGOO op 08 jan 2020 12:23
Übung macht den meister!!!Pluimpjes en stubbies (en natuurlijk de echte palen) zijn de enige opties. Doppen verschuiven teveel, moet je steeds terug op zijn plek leggen. Verf is na twee afdalingen weg.
Je hoeft natuurlijk niet altijd de paaltjes op de limiet te nemen. Je kunt ook eerst focussen op gecontroleerd afdalen. Hoewel een zekere aggressiviteit wel nuttig is natuurlijk, anders haal je niet alle bochten.
Overigens bestaat een groot deel van slalomtraining uit oefeningen zonder paaltjes. Die paaltjes zijn het eindstuk om je techniek in de praktijk te brengen (en dan zaken als timing, ritmewissels, ideale racelijn te trainen).
Je hoeft natuurlijk niet altijd de paaltjes op de limiet te nemen.
Hessel op 8 jan 2020 12:41
😱😱😱 Heiligschennis! 😉😜😛
We noemen het niet voor niets palen rammen…
Eerst een vooral een goeie (hoge) lijn skiën (gesneden). Dan is het risico lager dan dat je slipt tussen de palen.
Verder is het ook wel belangrijk dat de paaltjes goed geboord worden. Als het starre stuk volledig onder de sneeuw zit kan je de meeste paaltjes doorgaans gewoon plat skiën zonder dat je veel merkt.
En daarbuiten hebben ze pluimpjes of nep-palen (stukjes ronde gaas die je gewoon kan platduwen).
*bericht bewerkt door Morzel op 08 jan 2020 12:58
Je hoeft natuurlijk niet altijd de paaltjes op de limiet te nemen.
Hessel op 8 jan 2020 12:41😱😱😱 Heiligschennis! 😉😜😛
We noemen het niet voor niets palen rammen…
Morzel op 8 jan 2020 12:57
Eens 😂
Maar de deelnemers met panische Einfedlerangst is het vergeven
Enne je wilt niet weten wat er met je knie kan gebeuren als je op snelheid net verkeerd op zo’n conusje blijft hangen. Daar kun je je ook aardige mee bezeren.
Die pluimen zijn wel een hele goede, die gebruiken de jonkies hier ook het meest…
Het is ook een kwestie van de bindingen niet te strak zetten. Veel skiërs zetten hun bindingen veel strakker dan nodig (ik bedoel hier overigens niet mee dat @vivace dat had). Bij normale bij het skiën horende belastingen schiet een binding niet zo snel open. Pas bij torsie (waar de knie niet echt tegen kan) of bijv.overbelasting naar voren (ergens in of tegenaan skiën) schiet een binding open. Als de binding dan (veel) te zwaar staat in gesteld dan is het vaak de knie die "opengaat".
Vooral tijdens de leerfase en de trainingen geeft het toch niet als de ski een keer onbedoeld uitgaat?
Dat doet me denken denken aan een komische situatie die ik pas in Serre Che heb mee gemaakt. In de lift had ik nog zitten praten met een ESF leraar over o.a. het slechte weer. Een paar afdalingen later zag ik hem met zijn klasje in grote S-bochten naar beneden gaan. Beleefd (ik zwaaide nog naar 'm ) wilde ik er met een ruime, snelle bocht omheen carven over het linkerdeel van de brede piste. Dit deel bleek echter niet nog geprepareerd, door de bewolking en het gebrek aan contrast zag je dit echter niet. Mijn punten boorden zich in de diepe sneeuw en stonden binnen een meter stil. Ik niet :) Na een kenmerkende dubbele klik vloog ik nog 10 meter door en landde echt languit in de diepe poedersneeuw.
De ESF leraar zei lachend tegen mijn zoon die de ski's ging rapen: Il est parti comme une fleche! (hij werd afgeschoten als een pijl)
Juist in dat soort situaties (en bijv het blijven hangen achter een paal) moet binding open schieten. Ik had helemaal niks (behalve een koud sneeuwbad) maar voor het zelfde geld als ik ze te zwaar had in gesteld, scheurt er wat af waardoor je maanden in de lappenmand zit
*bericht bewerkt door Marko2 op 08 jan 2020 14:26
@Marko2
Gelukkig is mijn ski toen correct uitgevlogen, anders had mijn knie zeker 180 graden achterstevoren gestaan en had ik waarschijnlijk kunnen vergeten om ooit nog te mogen skiën.
Omdat ik weet dat ik zwakke knieën heb, let ik altijd extra op deze afstelling (had bij de verhuur al gevraagd om ze zeker een standje lichter te zetten dan in hun standaard tabellen) .
Stel je de beweging maar eens voor: een bocht naar rechts tegen redelijk hoge snelheid, waarbij je met de tip van je rechterski nipt achter een paaltje blijft hangen.
De fout bij mij was dat mijn bocht niet volledig gesneden was, maar dat ik tegelijkertijd zijdelings wegslipte.
HIerdoor zou de tip van de ski dus boven het paaltje gaan, maar mijn skischoen onder het paaltje door.
De voornamemijk waartse beweging van mijn lichaam bleef natuurlijk, waardoor mijn knie onherroepelijk verwrongen zou zijn geworden als de binding niet was losgekomen.
Een paaltje (type stub), kan weliswaar wegplooien wanneer je er met je skischoen tegen zit (op 20 cm boven het sneeuwoppervlak), maar geeft onderaan nauwelijks mee, tenzij het uit de sneeuw gerukt kan worden (= niet dus op een harde slalompiste).
@Marko2 bij het raken van een paaltje kan je been best een rare slinger krijgen terwijl de kracht op de binding dan niet sterk genoeg hoeft te zijn om hem open te laten gaan.
Frontaal een je punten in een sneeuwhoop zetten is meestal wel goed voor een release.
En onbedoeld uitgaan terwijl je volle bak door een slalom gaat is ook geen pretje.
En ook als een ski wel uitgaat kun je door de plotselinge beweging toch je knie verdraaien.
*bericht bewerkt door Hessel op 08 jan 2020 14:59
@Marko2 bij het raken van een paaltje kan je been best een rare slinger krijgen terwijl de kracht op de binding dan niet sterk genoeg hoeft te zijn om hem open te laten gaan.
Frontaal een je punten in een sneeuwhoop zetten is meestal wel goed voor een release.En onbedoeld uitgaan terwijl je volle bak door een slalom gaat is ook geen pretje.
En ook als een ski wel uitgaat kun je door de plotselinge beweging toch je knie verdraaien.
Hessel op 8 jan 2020 14:57
Dat is inderdaad zo. Tuurlijk zal je ze wel wat strakker zetten dan standaard vooral als je slalom traint. Maar ik hoor ook wel eens van die uitspraken: Ik zet ze maxmimaal want ik kan goed skiën of ik "ski heel hard". Maar als je goed kan skiën wil dat niet zeggen dat je knie sterker (op torsiebelasting dan) is dan die van de gemiddelde mens.
Je zegt het zelf: zelfs als je ski uitgaat kan je toch je knie verdraaien. Als je ze dan te strak hebt staan dan kan het net het verschil maken tussen een pijnlijk gevoel of een zware blessure.
Het beste is overigens om de paaltjes niet te raken :) of in ieder geval met beide skis aan dezelfde kant te passeren.
*bericht bewerkt door Marko2 op 08 jan 2020 16:27
@Marko2 voor de goede orde: je bindingen bij slalomtraining staan niet veel strakker dan anders. Ze staan zo strak als nodig is en niets meer.
En ja, hoe meer het niveau toeneemt, hoe strakker ze zullen moeten staan om de krachten aan te kunnen. Maar dan nog hoeft dat niet veel hoger te zijn dan normaal, zeker bij slalom niet. Het is altijd een balans tussen niet pre-releasen en wel releasen als dat moet.
Maar ja, het is wel sport en daar kunnen nu eenmaal blessures bij ontstaan. Een binding laat ook niet altijd los, bijvoorbeeld omdat de kracht/draai die je knieband sloopt anders is dan de kracht die de binding op dat moment krijgt te verwerken.
Dat is ook wat ik bedoel.
Heb eigenlijk eerder behoefte aan een wat straffere afstelling in de buckels ;)