Kitzbühel & Wildschönau (deel 2)

Na de geslaagde eerste twee dagen stond de derde dag in het teken van Kitzbühel. Zoals ik in het eerste verslag schreef heeft Kitzbühel een skigebiedje op de Kitzbühelerhorn met 17km piste, maar het grootste gebied ligt aan de andere kant van het dal met 140km. Het gebied is verbonden met Kirchberg, Jochberg en Pass Thurn, en indirect ook met het skigebied Skiwelt Wilder Kaiser. Een korte busrit bij Aschau naar Ki-West is de enige ontbrekende schakel die binnen een paar jaar overigens ook tot het verleden zal behoren.

Impuls
Wat me bij dit gebied opviel was dat er, in vergelijking tot Skiwelt Wilder Kaiser, wat minder en ook wat minder gelukkig in de liftinfrastructuur is geïnvesteerd. In 2005 is met de 3S-bahn een prestigieuze verbinding totstand gekomen tussen de skigebieden Jochberg en Kitzbühel maar tegelijkertijd zie je her en der nog oude liftjes hun rondjes draaien. Overigens is Kitzbühel die achterstand snel aan het wegwerken. Diverse liften zijn de afgelopen jaren al vervangen en volgend jaar komt er een nieuwe gondel vanuit Kirchberg. Die moet de oude Maierl-stoeltjesliften doen vergeten. Dit zal ongetwijfeld een flinke impuls geven vanuit Kirchberg.

Op de pistes is in Kitzbühel niks aan te merken. De preparatie is goed en op de meeste pistes en dalafdalingen wordt sneeuw gegarandeerd door sneeuwkanonnen. Verder kun je hier een ware safari maken helemaal naar Pass Thurn en Hollersbach, wat tot het Salzburgerland behoort. Hemelsbreed hebben we het over 25 km enkele reis die je per ski aflegt. Ook hier is in 2005 een nieuwe gondel gebouwd die directe toegang geeft tot het skigebied rond Pass Thurn.

Net als een dag eerder hadden we in Kitzbühel te maken met veel laaghangende bewolking en mist. Boven gaf dit magnifieke plaatjes, hier een uitzicht op de Kitzbühelerhorn die als een eiland boven het ‘Nebelmeer’ uitsteekt.

Die Streif
Wat niet mocht ontbreken op onze reis was de Hahnenkamm. De roemruchte afdaling die je in je leven ooit een keer gedaan moet hebben. Normaal is het een doodgewone (meest rode) piste maar wij zaten er 14 dagen voor de daadwerkelijke wedstrijd. Het parcours was al afgezet waardoor geen enkele sterveling nog de afdaling op kon. Flink balen, ware het niet dat we onder begeleiding van onze gids een kijkje mochten nemen én een stuk over het parcours mochten skiën. De vanghekken, de camera-opstelplaatsen en het starthokje. Alles was al in gereedheid gebracht voor de grote dag wat het toch een heel aparte belevenis maakte zonder al die recreanten. Al skiënd passeer je de Mausefalle, Alte Schneise, Hausbergkante en al die andere geweldige passages. Je proeft de historie en herkent veel locaties van tv, een geweldige ervaring.

Historie proef je ook als je door het Kitzbühel zelf loopt. Exclusieve winkeltjes en historische gebouwen stralen de klasse uit die deze stad al decennia met zich meedraagt. Geen wonder dat het 4- en 5-sterren segment goed vertegenwoordigd is, net als het aantal Russen met bontjassen trouwens.

Wildschönau
Omdat het vliegtuig op onze laatste dag pas laat in de middag vertrok hadden we nog een hele ochtend tot onze beschikking. Net genoeg om nog een kijkje te nemen in het skigebied van Wildschönau. Wildschönau beschikt over twee gescheiden skigebiedjes, Markbachjoch in Niederau en Schatzberg in Auffach. Wij bezochten de Schatzberg, het grootste van de twee, waar je met een gondel naar 1903m wordt gebracht. Een heerlijk knus gebied waar ik mijn hart een beetje aan verloren heb. Als je de Schatzberg voor je hebt zie je een smal maar langgerekt skigebied dat richting de top uitwaaiert naar een aantal brede pistes met moderne stoeltjesliften. Bij het middelstation van de gondel vind je een oefenwei voor de allerkleinsten, je kinderen zijn dus nooit ver weg.

Wat ik persoonlijk aan dit soort dalen altijd bijzonder vind is het idee dat je je aan het eind van de wereld waant. Het dal loopt dood en als kind ging ik vaker in dit soort dalen op wintersport, dan hoopte ik ingesneeuwd te raken om maar niet naar huis te hoeven. Dit is ook zo’n dal, vanuit Auffach kun je maar over één weg terug.

Je kunt dieper het dal in ook mooie winterwandelingen maken zonder een mens tegen te komen. Na de middag werd het langzaam tijd aanstalten te maken voor de terugreis naar Innsbruck. Het einde van een effectieve en zeer afwisselende skitrip. Ik zeg tot een volgende keer.