Tweede winter na een gescheurde kruisband
Vorig seizoen schreef ik deze blog om te vertellen over de gescheurde kruisband die ik opliep tijdens de zomer van 2013, en hoe ik daarna mijn wintersportseizoen toch nog kon redden. Ondertussen zijn we weer een seizoen verder, en wil ik graag met jullie delen hoe het verder verliep.
De rest van de winter van 2013-2014 stond ik nog regelmatig op de piste, en tegen het einde van het seizoen kreeg ik steeds meer zelfvertrouwen terug. Mijn kruisband was volledig gescheurd, maar door intensieve kiné (fysio voor Nederlanders) en het dragen van een brace kon ik tegen maart 2014 weer zo goed als alles, zelfs het snowpark weer in. Ik bleef voorzichtig, want een ongeluk zit in een klein hoekje, maar al bij al verliep mijn winter vlekkeloos.
Operatie
Afgelopen zomer besloot ik me dan alsnog te laten opereren aan mijn knie. Ik kreeg een gloednieuwe kruisband, of toch zo goed als. Met twee pezen uit de achterkant van mijn bovenbeen (hamstrings) vlocht mijn chirurg een nieuwe, sterke vervangingskruisband die dan aan mijn bot werd gehecht met oplosbare schroefjes. De revalidatie kon beginnen. Eerst zes weken thuis me behelpen met krukken, na acht weken kon ik weer fietsen en met de auto rijden maar de echte leuke sporten lieten langer op zich wachten. Na twee maanden kiné voelde ik me alweer sterk genoeg om te gaan joggen, maar dat mocht nog niet van de specialist. De nieuwe kruisband had immers drie tot vier maanden tijd nodig om zich opnieuw te hechten aan mijn kniegewricht, en pas na zes maanden zit hij echt precies waar hij moet zitten. Voor die tijd is het niet goed om je knie te zwaar te belasten.
Weer starten met wintersport?
Aangezien ik me begin juni liet opereren, was november eigenlijk te vroeg om al op de piste te staan. Maar de kiné was goed verlopen en ik voelde me sterk genoeg. Om geen risico te lopen hield ik mijn brace aan, en zal dat blijven doen voor de rest van het seizoen. Volgende winter vraag ik dan opnieuw het advies van de specialist. Mijn knie is goed hersteld maar zal nooit nog dezelfde kracht bezitten als met mijn oorspronkelijke kruisband.
Het blijft lastig
Bovendien merk ik wel dat ik moet oppassen met de belasting van die knie. Door de weinige sneeuw en de ijzige omstandigheden begin januari, viel ik vaker dan gewenst en één keer maakte ik een smak die ik zo doorheen mijn knie voelde trekken. ’s Avonds was hij stijf en opgezwollen. Ik maak veel makkelijker water aan in mijn geopereerde knie dan vroeger en hij blijft fragieler. Gelukkig was het twee dagen later alweer beter en heeft het me niet belet op de piste te staan.
Wintersport blijft een belastende activiteit voor de knieën, dus we kunnen ze maar beter goed verzorgen om zo lang mogelijk te blijven genieten van onze sport! Wie van jullie heeft er een gelijkaardig verhaal en wil dat delen met ons? Hoe is het bij jullie verlopen? Kan je nog zo goed genieten van het skiën als vroeger of ondervind je toch problemen?
Goed geschreven en een heel herkenbaar verhaal.
Zelf heb ik 10 jaar geleden een kruisband operatie ondergaan. Door voetbal was deze volledig afgescheurd. Ik kan stellen dat ik heel blij ben dat ik deze operatie ondergaan heb want ik kan alles weer.
De eerste paar jaar na de operatie was ik heel voorzichtig, weinig sporten omdat ik pijntjes voelde. Maar op een gegeven moment toch weer sporten goed opgepakt, en zelfs gaan skiën (dit doe ik pas een jaar of zes). De eerste jaren geskied met brace, maar nu zonder want ik vind deze irritant zitten. Voor de vorm heb ik hem wel altijd ingepakt mocht er iets gebeuren.
Bij mij was ik vooral bang om het weer af te scheuren, maar bij normaal “gebruik” is dat nergens voor nodig. Nu doe ik weer 2 keer in de week aan hardlopen, een keertje squash en in de winter zoveel mogelijk skiën. En zo nu en dan een pijntje, maar dat is de waarschuwing om bedachtzaam te blijven ;-).
De angst “slijt” en ik ben van mening dat alles weer mogelijk is. Tijdens mijn herstel hield ik me altijd voor dat de top voetballers ook altijd weer het veld op kwamen (Ruud van Nistelrooij bijvoorbeeld). En als bijkomend voordeel heb ik nu een weerknie, het litteken voorspelt een grote weersverandering :-D.
Veel succes en vooral plezier en genieten!
Zeker een herkenbaar verhaal!
Zelf wintersport ik ook met een behoorlijke knieblessure, ik mis een fors stuk kraakbeen in de rechterknie (chronische aandoening).
Jaren geleden moeten stoppen met skiën maar gelukkig ontdekt dat snowboarden nog gaat. Nu al twee wintersporten met een serieuze brace en dat gaat enorm goed. Wel herken ik de “angst” forse klappen zijn pijnlijk en je wil natuurlijk ook niets overbelasten, maar als de condities minder zijn gaat het gewoon een tandje langzamer.
Ook heb ik gemerkt dat je met goede training van je benen heel erg veel kan winnen, zeker qua vertrouwen maar ook in wat je zwakkere knie kan hebben.
een knie blessure blijft altijd wel wat in het achterhoofd hangen, ook na 20 jaar bouw ik nog altijd wat voorzichtigheid in !!
ik had dan ook een zeer zware blessure, voorste kruisband, achterste kapsels gescheurd en mediale band was af !!
ik heb daarna nog diverse sporten kunnen doen zoals fietsen, lopen, tennissen en na verloop ook skien.
Bij mij ook zoiets nu zo’n 10 jaar geleden, voorste kruisband gescheurd met hockey. Kijkoperatie, stukje meniscus weggehaald, jaar wachten op kruisbandoperatie, nog een stukje meniscus weg. 3 jaar later weer een kijkoperatie om de boel schoon te maken (er was een stukje oude kruisband gaan zwerven en dat liet de knie ontsteken). Ik heb een jaar lang na de kruisband operatie goed gerevalideerd en sindsdien blijft ik buiten het normale sporten ook nog steeds 1 a 2 keer per week naar de sportschool gaan om mijn benen sterk te houden.
Moet zeggen dat ik wel merkte dat mijn knie (het was de linker en ik sta regular) na een of meer dagen snowboarden vol begon te lopen met vocht. Ik stond op slalomboards dus erg ingedraaid en dat bleek uiteindelijk niet echt een goede combi meer te zijn. Sindsdien steeds vaker de ski’s gepakt en tegenwoordig gaan mijn boards niet eens meer mee. In het begin ben ik nog wel eens voorzichtig geweest, tegenwoordig moet ik nadenken welke knie ook al weer mijn geopereerde is. Kan het niet echt mijn slechte knie noemen gezien deze nu stabieler is dan mijn niet geopereerde knie.
Kracht terug krijgen is voor mij geen probleem geweest trouwens echter mijn coordinatie is er niet beter op geworden. Merk dat ik nu met hiken en dan met name afdalen moeite heb met soepel bewegen. Hierdoor soms op steile stukken wat minder zelfvertrouwen maar met skien gelukkig geen last van.